La
informilo No 109: 1-a trimestro 2000
Le
Musée National d'Espéranto de GRAY a perdu
son Fondateur-Directeur.
Géo
JUNIER s'est éteint le 17 Février 2000 à
l'âge de 87 ans. Il laisse derrière
lui une réalisation unique, sans doute
l'un des plus beaux fleurons du mouvement
espérantiste français.
Prosélyte infatigable de la Langue
Internationale, Géo JUNIER a consacré
tout son temps de militant, entre autres activités, à
la création et au
développement de "son" musée, dont la
réputation a fait connaître
au-delà des frontières la pittoresque cité
de GRAY.
Dans
l'esprit de son fondateur, il s'agissait de sauvegarder et de grouper
en un
seul lieu tous les documents anciens et contemporains concernant
l'histoire de
la Langue Internationale, de celle de son planificateur, le Docteur
ZAMENHOF,
et d'évoquer la vie des pionniers qui en assurèrent,
et en assurent encore, la
diffusion de par le monde.
Grâce
à la compréhension et à l'appui du premier
magistrat de la ville, le musée
s'installait, en 1977, au premier étage d'un collège
transformé en "Maison
Pour Tous".
En
1987, cent ans exactement après la parution
de la première brochure du Docteur ZAMENHOF, le musée
était inauguré en
présence de M. KURZANSKI, Consul de POLOGNE.
Depuis
cette date, le Musée National n'a cessé de
s'agrandir, pour offrir au public
une exposition de 230 m2, répartie en 10 salles.
GÉO
JUNIER
Ni 5us
eksciis, ke forpasis la 17-an de februaro Sinjoro Géo JUNIER,
fondinto kaj
direktoro de la Nacia Esperanto-Muzeo en GRAY ( 70 ). Li estis kavaliro
de "Akademiaj
Palmoj", honorita de la Franca Akademio. Li estis 87-jaraa.
Lam siaj
lastaj voloj, li estis kremaciita en BESANCON la 21-an de februaro.
Mi
memoras pri la talenta pedagogo, kiu gvidis multajn Esperanto-kursojn
en GRAY,
kaj ankam PerKorespondan Kurson. Pere de tiu kurso, li gvidis
miajn unuajn
pa]ojn en Esperantujo, antam preskam 53
jaroj ( t. e. ekde amtuno 1947 ).
Dank'al li kreiis la PerKoresponda Kurso de NANCY. Kaj
ankam sukcese disvolviis
la kreskado de nia "Informilo". Fakte, li indikis al mi la
ustajn
argumentojn por ricevi agnoskon de la ]tata komisiono, kiu
permesas dissendi je
favora tarifo la publika5ojn... kaj tio post pluraj
malsukcesoj miaj. Tiuj,
kiuj konis lin, memoros pri homo afabla, sprita. Tia li
montriis antam kelkaj
jaroj, kiam eble 200 personoj honoris lin en GRAY, okaze de la 20-a
datreveno
de la muzeo.
Al la
edzino Edith, al liaj gefiloj, genepoj kaj pragenepoj, ni prezentas
i-tie
niajn sincerajn kondolencojn, kaj esprimas nian simpation. Li
iam vivos en nia
memoro.
Jean-Paul
COLNOT
"La
Informilo" n° 110 : 2-a trimestro
2000 : 38 paoj
ANGULO
DE LA PREZIDANTO
Novaj
statutoj por "ESPERANTO-FRANCE" :
Okaze
de sia enerala asembleo en BOULOURIS, la 3-an de Julio 2000,
nia nacia
organizo sukcese proponis al siaj membroj renovigon de siaj statutoj.
Por kion
fari ? Por enigi pli da demokratio !.
Tamen, ni ne forgesu, ke demokratio estas sono,
se la profitantoj ne
plenumas sian devon uzi in. Vere, demokratio estas rajto, sed
ankam devo...
Do, necesas, ke iu el ni devige uzu la novajn rajtojn esprimi
sin.
Baldam, e "Esperanto-France", kun la
individuaj membroj,
postkontrakte kunias la regionaj asocioj kaj la pritemaj
asocioj, kiel
J.E.F.O. kaj G.E.E., am tutaliaj ( profesiaj, religiaj,
distraj... asocioj ).
La
individuaj membroj posedas vo donrajton okaze de la
eneralaj asembleoj :
aperas nova kategorio de membroj : la simpatiantoj.
La
skipo, kiu, dum unu jaro, pristudis la aferon, ambicias mobilizi pli da
homoj,
por batali favore al la Internacia Lingvo Esperanto, kaj al la kerna
idealo de
frateco kaj homaraneco.
Do,
iu el ni devos helpi al ili sur nia propra kampo, sur nia
propra tereno. Pa]o
post pa]o, ni devas trovi gejunulojn, al kiuj ni transdonas la
tor on.
François-Xavier
GILBERT
GRUPOJ
NANCIO
:
Intervjuo
( damrigo ) : En la lasta "Informilo", mi raportis pri
intervjuoj
petitaj de televido kaj radio en NANCY, kiuj ne estis elsenditaj. Nu,
la 17-an
de Marto, la 5urnalisto de FR 3 telefonis pri la okazigo de la
elsendo. Sed li
povis fari tion nur 55 minutojn antame, ar li mem
estis informita lastminute.
Mi rapidis telefoni al iuj grupanoj, sed estis vendrede
vespere. Unue, mi
povis trafi neniun hejme, fine mi sukcesis averti 3 personojn, kiuj
rehejmiis
sufi e frue.
La
registrado sukcesis. La prezentado de la lingvo kaj de la grupanoj
estis
agrabla, dum 2 am 3 minutoj.
Pri
Radio-Nostalgio
Mi
telefonis entute almenam 10-foje, sed la staano, kiu
intervjuis, intertempe ne
plu laboris i-tie !. Fine, mi povis scii pri elsendo la 14-an
de Marto. Mi do
amskultis : nenio je la indikita horo. Mi telefonis ; respondo
: "Ne temas
pri ura afero, ni devas prokrasti kiam okazas pli
uraj eventoj". Mi
amskultis iutage, dum 10 tagoj... Mi amdis
pri la morto de la kantisto C.
Jérôme, pri la elekto de "Miss Nancy", pri la nova
plano de la
trafiko en la urbo, ktp...
Finfine,
iun vesperon, mi ne estis hejme, do ne povis amskulti. La
sekvantan matenon, mi
telefonis... Neniu sciis, u la elsendo okazis, am
u iam okazos. Do, mi
forlasis la klopodojn. Oni
ne povas
diri, ke Esperanto ne utilas, por kelkaj i estas
tru]topilo por la momentoj,
kiam tute mankas informoj. Konklude, ne akceptu intervjuon de
Radio-Nostalgio
!.
enerala
Kunveno de "NANCY-54" : i okazis en la M.J.C. Ph. Desforges
la 16-an
de decembro kun partopreno de 10 personoj. La laboroj
komenciis iom malfrue,
ar ni decidis organizi poste amikan kunmanon. Iuj
komencis malfermi botelon
de ]ammvino, por trinki samtempe la aperitivon. Unu
el la boteloj subite
]prucigis kaj akvumis - pli uste vinumis - parton de
la partoprenantoj... Ni,
tamen, kurae, sukcesis prezenti, kaj akcepti raportojn, kaj
renovigi la
Komitaton. La estraro ne ]aniis :
Prezidanto Jean-Luc THIBIAS
Sekretario Jean-Paul COLNOT
Kasistino Claudy DEMONGEOT
Membroj : Eliane DEMONGEOT, Roland GENOT, Guy GEOFFROY,
Frédéric MOURIER
( novulo, studento pri lingvistiko, kiu preparas tezon pri Esperanto ).
En
"Ecole des Mines". En la Supera
Ineniera Lernejo, Emmanuel DEBANNE, kiu lastjare organizis
kun ni
informkunvenon, mem prezentis i-jare provlecionon pri
Esperanto.
PerKoresponda
Kurso: Mi tajpigis, kaj sendis la
3-an de Marto novan komunikon al 12 gazetoj, 1 fakse, 11 letere ene, mi
informis pri la P.K. kaj pri la stao de STRASBURGO ( 1 /
2-ajn de aprilo ).
Nu, "l'Est Républicain" en NANCY aperigis nur kelkajn liniojn
la
13-an de marto, sub la titolo : "Non, l'Espéranto n'est pas
mort !".
Tiu stulta5o feli e aperis nur en NANCY. Nur mencio
de ebleco de iu 1-a leciono
senpaga kaj de mia telefonnumero. Neniu adreso, neniu mencio de
diverseco de
kursoj, nenio pri la aludita stao. Mi aldonu, ke mi telefonis
al la redaktejo,
por grumbli... Oni diris : "Faksu denove la tekston, kaj ni enpresos
in
en la tuta regiono" ( LORENO, FRANKONTEO kaj
AMPANJO ). Tion mi
faris... Nenio
aperis. Do, ni trovas,
inter la gazetojn, la "]ovinajn", kiel "Les Dernières
Nouvelles
d'Alsace", kiu indikas nur telefonnumeron en STRASBURGO, kaj la
"mal]ovinajn",
kiel "l'Est Républicain", kiu mencias neniun adreson, kaj
fu]as la
varbadon de la PerKoresponda Kurso, bazita en NANCY. Kompreneble, tiu
10-linia
artikoleto tute ne donis reagojn de la publiko. Krome, enpresis "Alsace
Le
Pays" ( MULHOUSE ) la 10-an de Marto, kaj "Les
Affiches d'Alsace et de Lorraine" la
14-an de Marto.
Mi
ne kurais de 3 monatoj plu verki, kaj dissendi tiujn
komunikojn al gazetaro,
kiu flankenlasas tiun agadon. Entute, depost septembro, el dissendo de
48
komunikoj, 12 aperis kaj alportis 51 informpetojn. 12 personoj
aliis al la
kurso. El ili 8 aliis, sekve al komunikoj en la gazetaro, 4
varbitaj de la
esperantistoj. Unu lernantino de la nuna lernjaro atingis la finon de
"M
11" : temas pri S-ino Françoise JAKOB, en 68980 HORBURG-WIHR,
gvidita de
André GROSSMANN.
Sabataj
staetoj en NANCY: Okazis 2 en Aprilo, 1 en Majo, kaj 1 en
Junio. Ni damre
havas malfacila5ojn
kun la Junuldomo,
por disponi pri kurso ambro. Kelkaj lernantoj ( studentoj ) ne
venas regule pro
prefero de ekzamenoj : 7 personoj el 9 damrigas samtempe
perkoresponde.
FONTENOY-la-JOUTE:
Jam en Januaro, mi skribis al la urbestraro de FONTENOY, por
informii pri la
ebleco denove prezenti tie Esperanton la lastan diman on de
iu monato, de
aprilo is septembro. Neniu respondo. S-ro GILBERT faksis
komence de aprilo. La
urbdomo-informilo informas, ke la oficejo estas malfermita merkrede kaj
vendrede, de la 15-a is la 18-a. Sed la 28-a de aprilo estis
la "paska
vendredo", kaj la urbodomo ne funkciis. Mi lasis mesaon al la
respondilo.
La urbestro kontaktis min la sekvantan tagon telefone. Li ne respondis
is nun,
ar li ne volis prizorgi mem la asocion "Les Amis du Livre",
kaj
ser is respondeculon. Li fine trovis lin, kaj, hazarde, la
Prezidanto de
Esperanto France-Est, S-ro GILBERT, estis for de la 13-a is
la 23-a de majo.
ar estis ]anoj en la regularo ( pli alta
kotizo, devigo de 2 asekuroj... ),
mi mem ne volis respondeci pri la decido jesi.
La
urbestro, kiu ]ajnas esti tre favora al la
Esperantistoj, retelefonis, por scii, u mi bone ricevis
respondon el la
Prezidanto. Finfine, S-ro GILBERT, la 24-an de Majo, aranis
iujn
malfacila5ojn.
Kvar
personoj estis pretaj veturi al FONTENOY la 28-an de Majo. Ve, la
vetero estis
a a !. Pluvo kaj poste minaca ielo, dum la tuta tago
!. Ni esperu por la 25-a
de Junio !.
Jean-Paul
COLNOT
SARREGUEMINES
:
LABORI EN INIO :
F-ino Violette W. pristudas fremdajn lingvojn en
STRASBURGO, kaj lerte
lernas Esperanton de unu kaj duona jaro. \i plenumas
sekretariajn provtempojn
en diversaj entreprenoj. is nun, ]i elektis firmaojn
proksimajn de sia
loloko. Dank'al esperanta gazeto, ]i ricevis
laborproponojn el GERMANIO,
BELGIO, HISPANIO, kaj el... INIO !.
Kompreneble, ]i elektis provtempi en
INIO !.
Dum
junio kaj julio, ]i laboros en ina firmao, en kiu
samideano kunestras. Amgusto
iis feritempo kaj trafa okazo, por eesti la
Internacian Junularan Kongreson
IJK en HONGKONGO.
Estas
la jaro de la Drako en Ekstrem-Oriento.
Violette metas drakon en sian motoron !.
VIZITO
DE ESPERANTISTA VERKISTO :
S-ro
Benedikto PHILIPPE, filo de grupanino, instruas la francan en DRESDEN (
GERMANIO ) kaj Esperanton en najbara pollanda urbo. Dum siaj
lingvistikaj
studoj en FREJBURGO, li verkis doktorigan disertacion pri evoluado de
la
planlingvo Esperanto.
Li
tradukis verkon pri regionaj legendoj kolektitaj
irkam la lago de KONSTANZ.
La
14-an de Marto, li estis gasto, kaj partoprenis la kurson.
RENKONTIO
KUN GERMANAJ SAMIDEANOJ :
Diman on la 26-an de Marto, grupanoj vizitis la
imperiestran urbon de
SPEYER, en GERMANIO. La katedralo, konstrua5o de la XI-a
jarcento, iis la plej
alloga celo.
Je
la 15-a, okazis esperantlingva meso, kiu
arigis germanajn kaj francajn gesamideanojn.
ESPERANTO
KAJ RADIONDOJ :
Radioamatorino Astride partoprenis la esperantistan
konkurson en
Novembro 99. Post unu horo, ]i notis la jenajn kontaktojn :
Victor ( UKRAJNO ),
Stefan ( EKIO ), KAJ ( SVEDIO ), DLEGMA ( GERMANIO ), Minso (
BULGARIO ),
Renata ( FRANCE-47 ), Carlo ( F-31 ), Georges (F-17 ), Wolf ( GERMANIO
),Kléber
( F-32 ).
Dum
sabatmatena rondo, ofte interparolas :
Georges / 17 ; Kléber / 19 ; Guy / 19 ; Charles / 31 ; Jacques
/ 38 ;
Jean-Pierre / 38 ; Renée / 47 ; Henri / 49 ; Astride
/ 57 ; Maurice / 68 ;
Kléber / 72 ; Camille / 72 ; Manuel / 85 ; Jean-Jacques / 86 ;
Raymond / 94.
2000,
JARO DE LA KULTURO DE PACO :
Nia
partopreno al Jaro de la Kulturo al Paco, lan ita de UNESKO,
damras.
De 29
/ 02 is 11 / 03, la ekspozicion "Dialogue et Respect de
l'Autre"
gastigis la "médiathèque" en BITCHE ( 57 ).
De 14
/ 03 is 24 / 03 in akceptis "Institution Ste
Chrétienne", en
SARREGUEMINES ( 57 ).
iuj
mezgradaj klasoj de tiu lernejo trovis okazon pripensi pri la milito
kaj la
paco ne nur en KOSOVO, EENIO, am alia fora
lando, sed i-tie kaj iutage.
SOCIALA
PROJEKTO :
La
asocia Domo "Foyer Culturel" en SARREGUEMINES funkcios kiel "Centre
Social" venontamtune. ia projekto titolios
"Plia civitaneca
integrio per komunikado". Nia asocio partoprenos. Ni proponos
aliron al
internaciaj rilatoj perkorespondaj kaj perretaj dank'al Esperanto.
Specifa
socia tavolo estos handikapatoj je movio. Nia Esperanta
grupo, la direktoro
kaj komputasocio kunlaboros.
INITIATIVE
AU LYCEE "NOMINE"
Des
appels à la Paix :
Les
organisateurs de l'exposition "An 2000 : année internationale
de la
culture et de la paix" auraient pu frapper en grandes lettres : "La
guerre est une disposition naturelle de l'homme" sur... le fronton du
Lycée Henri Nominé. Le choix aurait
été fichtrement pertinent en cette veille
de Noël pilonnée par les combats sanglants. Le choix
du libellé aura été tout
autre, mais le message, lui, a été bel et bien
imprimé sur la vingtaine de
panneaux campés pour une semaine dans la salle de
conférence de la Cité
Technique.
A la
genèse de cet affichage, le groupe d'Espéranto de
SARREGUEMINES et son
président HUBERT Armand :
"On
ne peut pas séparer l'Espéranto de son rôle
associatif et de son travail pour
la défense des droits de l'homme avec l'U.N.E.S.C.O.. Le
mouvement mondial pour
l'Espéranto ( 2 millions de pratiquants ) poursuit les
mêmes objectifs que
l'U.N.E.S.C.O. : faciliter les échanges culturels, valoriser
la compréhension,
et développer l'amitié entre les peuples". Une
communication qui passe par
la pédagogie.
HUBERT Armand a, donc, rallié huit
établissements du secondaire, ainsi
que les classes de C.E.2 de l'école de la BLIES, pour
construire une exposition
itinérante dans le but de sensibiliser les jeunes.
Le
Lycée "Henri Nominé" a apporté sa
contribution, en invitant des
enseignants et des élèves des sections
professionnelles sur le thème de la
paix. Françoise DECKER, documentaliste, et son assistante au
coup de crayon
talentueux, Peggy FRANTZ, ont également apporté leur
quote-part. Peggy,
emploi-jeune a, à elle seule, réalisé une
dizaine de tableaux et un arbre de
Noël avec les moyens du bord. Des appels à la paix,
aux côtés desquels
retentiront jusqu'au premier janvier ceux des écoliers et de
HUBERT Armand.
BETSCHDORF
:
PLUA
EVENTO... Organizis S-ino Odette SCHEIDEL ekspozicion en la urba
biblioteko,
dum tri semajnoj. La 20-an de Majo, festa etoso lan is la
aranon per prelego,
solista kantado en Esperanto, kaj vespera kunvenio
irkam alzaca tablo.
En
vasta luma salono, la biblioteko akceptis ampleksan
ekspozici-materialon
verkita de Odette : 21 tabuloj prezentis la lingvon,
koresponda5ojn, agadojn,
kaj rimarkeblan vicon da esperantlingvaj libroj. io estis
zorge prezentita per
senkompara emo al nia afero.
Armand HUBERT prelegis pri la humanistaj celoj de la
Internacia Lingvo,
kaj ties kongrueco kun la klopodo de UNESKO. La facilecon de la
komunikado substrekis
Framlino
Violette WALTHER. \i emfazis
pri sia laborstao en INIO dum junio kaj julio en
tiea firmao : ]i ja ricevis
tiun postenon pere de esperantlingva estrarano, kiu respondis al
]ia interreta
peto. La tridek-nombra eestantaro eklernis dudekon da vortoj,
kaj tri
gramatikaj reguloj, dank' al kanzono de 4omart kaj
Nata]a.
Solista kantistino interpretis tri kantojn en Esperanto.
\i estis
gvidita de S-ino SCHMITTER, kiu elektis SCHUBERT kaj Yves DUTEIL, por
plezurigi
la amskultantaron.
Lastjare, la komunumo de BETSCHDORF
inamguris rond-krucvojon omae al ZAMENHOF.
i-jare, ekspozicio plue konigis
Esperanton al la loantaro. i havis plenmeritan
sukceson.
La
arano estis ankam okazo, por interkonatii
: eestis 5 membroj el la grupo de
SARREGUEMINES. Odette mastrumis ie post la biblioteko,
e la forno kaj la
tablo. \ia
klopodo
estigis memorigan tagon en Esperanto.
A.
HUBERT
BETSCHDORF :
EN MARGE
d'UNE EXPOSITION
Odette SCHEIDEL : La passion de l'Espéranto.
Les
nombreuses personnes qui ont l'occasion de rencontrer Odette SCHEIDEL
sont
étonnées par sa vitalité, son dynamisme et
sa bonne humeur. Des contacts, elle
en a dans le monde entier, grâce à la Langue
Internationale, l'Espéranto,
qu'elle a entrepris d'apprendre seule, par correspondance, il y a
environ
dix-sept ans. Elle a, aujourd'hui, un groupe d'élèves
avec qui elle partage sa
passion. Odette est originaire de la région parisienne, et
s'est installée à
BETSCHDORF en 1946.
Elle
habite une charmante maison alsacienne avec un jardin dont elle a fait
un vrai
paradis. L'équipe
de la bibliothèque
municipale a souhaité rendre hommage à Odette, la
doyenne de ses bénévoles, en
organisant une exposition autour de l'Espéranto. Odette est
active à la
bibliothèque départementale, sans hésiter
à s'initier à l'informatique, pour
mieux servir le lecteur. La spécialité rappelle
l'origine de l'Espéranto.
"C'est
le Docteur ZAMENHOF, un médecin polonais, qui avait
constaté que les gens se
disputaient souvent, car ils ne parlaient pas la même langue,
ce qui donnait
lieu à des malentendus. Il n'y a que seize règles de
grammaire. Cette langue
est parlée par les espérantistes dans le monde
entier. Elle permet de
correspondre, d'échanger, de se distraire,
d'étudier".
Les
Dernières Nouvelles d'ALSACE
THIONVILLE
:
Jam
de multaj jaroj, diversaj eventoj en pluraj medioj konvenkis la
urbanojn pri la
vere vivanta karaktero de la Internacia Lingvo. Tre ofte raportis, kaj
damre
raportas la gazetaro kaj la radio-sendiloj pri la sukcesoj, u
lokaj, u
translimaj de la kulturaj aranoj en am pri
Esperanto, sub la impulso de
nelacieblaj agemuloj.
Celante ankoram pli efikan kulturan agadon,
5us kreiis oficiale la "Club
d'Espéranto des Trois-Frontières : Klubo de la Tri
Landlimoj" : la regiono
de THIONVILLE estas ja proksima de LUKSEMBURGO, GERMANIO kaj BELGIO.
Plej
stimulita post tiu "agnosko", la loka skipo jam planis projektojn. La
46-a Praktika Stao de Asocio Esperanto France-Est okazos la
14/15-ajn de
Oktobro en "Le Domaine de VOLKRANGE"
Samloke, la nacia kongreso de la Franca Fervojista
Esperanto-Asocio en
2001 (30/03- 03/04), eventuale kunsidos la S.A.T.-Amikaranoj surloke
por la
Paska Kongreso en 2002.
Informas
plue Bruno HENRY
l'Espéranto,
langue des cheminots
Je
voudrais compléter par mon témoignage les propos de
M. Henri MASSON sur
l'Espéranto, lu dans la rubrique dialogue de "La Vie du Rail"
( n°
276 ).
Je
pratique la Langue Internationale Espéranto depuis huit ans.
Ses qualités
linguistiques, faciles d'étude et de prononciation, m'ont
permis de l'apprendre
rapidement.
Au
bout d'un an, j'ai pu correspondre régulièrement avec
des personnes de
différents pays, notamment des jeunes cheminots russes et
tchèques. A PRAGUE,
j'ai visité des installations, avec les commentaires d'une
espérantiste
tchèque. En HONGRIE, de sympathiques cheminots m'ont
reçu amicalement dans leur
club d'Espéranto à la gare de ZAHERGESTEG.
Grâce à notre langue commune, nous
avons beaucoup parlé de nos pays, des trains, des conditions
de vie et de
travail.
L'Espéranto vit pleinement pendant les festivals,
rencontres et congrès
organisés tout au long de l'année dans de nombreux
pays. Des troupes de
théâtre, des chanteurs, des groupes de musique s'y
produisent. C'est l'occasion
de se réunir, danser, discuter, rire, échanger des
idées, dans une ambiance
internationale sans interprètes. Je garde en mémoire
l'ambiance du congrès
international des cheminots espérantistes au MANS, en 1999,
avec 300 personnes
de 20 pays, le congrès mondial de l'Espéranto avec
3000 personnes de plus de 70
pays.
Ces
congrès ont lieu, chaque année, dans des pays
différents. J'ai également
participé à la traduction de quelques
définitions de termes ferroviaires du
français en Espéranto, pour mettre à jour la
Langue Internationale des chemins
de fer.
Aujourd'hui, l'Espéranto, en plus des principales
langues, est utilisé
dans la légende des signes et abréviations en usage
dans les indicateurs de
trains de neuf pays européens. Alors, pourquoi pas
l'Espéranto, langue
auxiliaire neutre, au service du chemin de fer et de ses usagers.
Bruno
HENRY ( La Vie du Rail )
BAR-le-DUC
:
Regule okazis la monataj kunvenoj en la "Centre Socio
Culturel"
de Marbot-Hinot, kun menciinda eesto de klubanoj
loantaj je 25 kaj 30
kilometroj far de la urbo !.
Samideano Roger ERARD, kiu aparte fidelis dum multaj
jaroj, bedamrinde
forpasis post longa malsano.
La
klubo gratulis siatempela fre]aliantinon Marie-Jo,
kiu raportis pri sia 5usa
propra aventuro en TANZANIO : suprengrimpado e la
Kilimand5aro !. Amtune al "nia"
mond-rikordulo, Serge BROUET, ]i plue ri igas la
"sportan" blazonon
de la klubo !.
Partoprenis en la stao de STRASBURGO
5 membroj, kaj 3 veturis al BOULOURIS okaze de la specifa
"aktivula
semajnfino" de Esperanto-France.
Inter
la ontaj okaza5oj, ni citu la amtomobil-ralion (
diman on 24-an de Septembro ),
kiu ebligas malkovrigi al la partoprenantoj vidindajn lokojn
irkam la
departementa efurbo ( aliilo ku]as en
i-tiu bulteno ), kaj la eneralan
asembelon de G.E.M.mardon la 10-an de Oktobro.
Antamvidias plue vizito de la Nacia
Muzeo de Esperanto en Majo 2001.
Les
collégiens s'approprient l'EUROPE
Juste
un demi-siècle après la Déclaration de
SCHUMAN du 9 Mai 1950 qui, en pleine
guerre froide, permit d'initier la construction européenne sur
fond de
réconciliation franco-allemande, les collégiens de la
6ème à la 3ème sont
invités à faire un bilan sur cinquante ans de
solidarité, de prospérité et de
paix.
Une
exposition enrichie régulièrement depuis la
création de la section européenne
allemande les y aide grandement, ainsi que le réseau Internet,
que la
documentaliste, Mme VASARD, et les aides-éducateurs ont fait
découvrir aux
élèves.
Des
élèves de 3ème ont proposé
à leurs camarades des questionnaires destinés
à
mieux exploiter les panneaux réalisés avec
goût, véritables mosaïques des faits
culturels propres à délivrer des renseignements sur
les langues, les cultures
et les coutumes européennes, telles qu'elles nous parviennent
dans la presse,
les dépliants touristiques et sur le Net.
RECOMPENSE
Cette
ouverture progressive permettra, sans nul doute, aux plus observateurs
et aux
plus perspicaces de briguer quelque récompense lors de la
remise des prix, qui
mettra fin à la quinzaine de l'EUROPE au collège. Ces
manifestations se
conçoivent comme une incitation à partir à
la découverte de nos voisins :
chaque famille ne devrait-elle pas se faire un devoir de parcourir
"Sarre-Lor-Lux",
avant que le collège ne permette aux 4ème de
traverser la FRANCE ou l'ALLEMAGNE
en direction de l'ANGLETERRE ou des PAYS-BAS, comme ce sera le cas au
cours de
cette quinzaine. Toujours est-il, que l'exposition sensibilise au
respect des
onze langues officielles de notre union, sans négliger les
langues régionales,
tout en soulignant leur inter-activité. On y apprend
même que, pour respecter
les articles 1 et 3 de la Déclaration Universelle des Droits
de l'Homme, onze
langues nécessitent actuellement cent-dix traductions, nombre
que la judicieuse
introduction d'une simple langue-pont supplémentaire, neutre
et accessible à
tous, comme l'Espéranto, permettrait de réduire
à vingt-deux, ce qu'ont déjà
bien compris de nombreux europarlementaires soucieux de leurs propres
langues
maternelles.
Bleu
et or
En
somme, de quoi garantir l'esprit de la nouvelle devise, que viennent de
se
choisir de grands Européens : "l'Europe, unité dans
la diversité".
Pour mettre en évidence les autre symboles de l'Union, plus
connus, comme le
drapeau et l'hymne européen, et agrémenter cette
manifestation, le collège,
comme depuis plusieurs années déjà, et aux
couleurs bleu et or et le Centre de
Documentation et d'Information fait entendre les accents classiques de
l'Ode à
la Joie de BEETHOVEN et SCHILLER, ainsi qu'une version bien plus
récente et
enlevée en Espéranto. Bref, une visite s'impose lors
de la prochaine Journée
Portes Ouvertes.
l'Est
Républicain 12 Mai 2000
STRASBOURG
:
La
printempa stao vekis grandan intereson en la medio de la
amasinformiloj. iuj
raportis pli malpli amplekse pri la evento. La lokaj radioj
dedi is momenton,
de du minutoj is unu horo, por emfazi pri tiu internacia
renkontio. Ni citu
interalie : Radio Nostalgie, Radio France-Alsace, Radio
Fréquence Verte, Radio
Drei Eckland, Radio Judaica, Radio Europe 2, FIP, RBS. Koncerne
Télé FR 3
Alsace, elsendo en alsaca dialekto Rund UM je la 19a horo, "podio"
okaze de la elsendo "Bonjour" je la 12a 50. La taga gazeto je la
19a10 dissendis dufoje la aluditan raportera5on.
Tiujn
fruktodonajn rezultojn ni ]uldas al la senlaca klopodado de
Gilbert STAMMBACH,
helpata de membroj de la loka oficejo de la Emropa Parlamento,
kiu proponis
esploron, por okazigi imponan emropan renkontion de
gejunuloj ( 400...).
Elstaris,
evidente, la sabaton vespere, la
koncerto de la komponisto-kantisto Maurice BENIN, kiu konkretigis sian
simpation al la Internacia Lingvo, interpretante propran verkon en
Esperanto
antam plenplena salonego. Estis e necese haltigi la
bilet-vendon 8 tagojn
antam e FNAC kaj VIRGIN de SUISSE, de BELGIQUE, du
LUXEMBOURG...
Le
stage proposait différents niveaux pour l'initié
souhaitant parfaire ses
connaissances. Et même pour les enfants, qui accompagnaient
leurs parents.
Créée
en 1887 par un Polonais, ZAMENHOF, cette langue se veut universelle.
Elle
repose sur le maximum d'internationalité des racines et
l'invariabilité des
éléments lexicaux. "Avec aux trois-quarts une origine
latine, un souci de
simplification, pas d'exception, des règles simples", poursuit
M.
STAMMBACH. Au CIARUS, le cours des espérantistes
confirmés a débuté. Claude
GACOND, archiviste du Centre de Documentation sur la Langue
Internationale à la
Bibliothèque Municipale de La-Chaux-de-Fonds, explique
à sa trentaine
d'auditeurs la composition des mots. On dialogue évidemment en
Espéranto. Comme
"samlandano" qui signifie "compatriote", "samklasano"
"de la même classe". Enseignant et chroniqueur depuis trente
ans à la
radio suisse pour des émissions en Espéranto, il est
optimiste : "Nous
entrons dans un siècle bilingue, avec l'anglais et
l'Espéranto".
Avec
les espérantophones confirmés, il a
évoqué le côté fonctionnel de cette
langue,
à laquelle on peut s'initier rapidement. "Un
collégien peut atteindre une
autonomie linguistique en quelques semaines", estime-t-il. Et,
au-delà de
la connaissance de cette langue, soutenue par l'U.N.E.S.C.O., il y a
toute la
philosophie de la démarche, le souci de communiquer et un
profond esprit de
tolérance.
Dernières
Nouvelles d'Alsace
VIVO
DE U.F.E.
Raporteto pri la Unua Aktivula Semajnfino de
Espéranto-France Inter la
1-a kaj la 4-a de junio, okazis, en BOULOURIS, apud
SAINT-RAPHAËL ( 83 ),
membrokunveno de Espéranto-France, membrokunveno de la
Provenca Federacio kaj
pluraj laborgrupoj pri la efaj celtemoj de la asocio.
irkam 50 partoprenantoj
tiel laboregis en varma etoso (pro la suno !).
Ni
notu, ke estis vo done aprobitaj nova statuto kaj interna
regularo de
Espéranto-France. iuj regionaj asocioj am
fakaj asocioj estas petitaj rilati
kun la enerala Sekretario de Espéranto-France, por
subskribi novan
laborkontrakton. Do, via Federacio povas, ekde nun, trastudi la
projekton de
nova kontrakto ellaborita de la Komuna Komisiono pri Strukturado (
K.K.S. ),
por ambam statutoj estu 100 % kongruaj.
Laborgrupo pri Eksteraj Rilatoj okazis. Estis diskutitaj
temoj kiel
rilatoj kun la emroparlamentanoj, kontaktado kun francaj
politikistoj, kun la
nova Ministerio pri Edukado, kun E.E.U. ( Emrop-Unia Esperanto
Unuio ), kaj
ankam partopreno de diversaj Esperanto-Asocioj en la
Emropa projekto "Emroscola".
La
franca sekcio de I.L.E.I. ( Internacia Ligo de Esperantistaj
Instruistoj ), la
G.E.E. ( Groupe des Enseignants Espérantophones ) kunvenis
post pluraj jaroj da
neaktiveco. Nova estraro estis elektita sub gvidado de Jo CATIL.
Finfine, lasta nova5o : la Landa Kongreso de
Esperanto 2001 okazos dum
Pentekosto inter la 2-a kaj la 4-a de junio 2001 en LIMOGES. Pluraj
Esperanto-asocioj tie samtempe.
Olivier
MOREAU
enerala
Sekretario de Espéranto-France
RAPORTOJ
Esperanto
radiis en STRASBURGO
Esperantistara koro batis en la emropa urbo :
La
Kultura Esperanta Centro de STRASBURGO rendevuigis la esperantistaron
de la
irkamaj landoj, la 1 kaj 2-ajn de aprilo 2000.
Respondis al la invito pli ol
cent samideanoj el GERMANIO, LUKSEMBURGIO, SVISIO, FRANCIO.
E
la
printempa suno brilege festis la eventon.
Amtoplena lingvo : S-ro Claude GACOND lerte
sur]ultris seshoran
konferencon : la temo kaj ties prezentanto kaptis la
amskultantaron.
Esperantistoj tre atentas, kiam temas pri ilia lingvo kaj ties
disvolvio. u
nia lingvo ne estas mirakla fenomeno, kiu venkis tiom da
malhelpa5oj, tiom da
batoj fare de lingvistoj, de kruelaj eventoj ?. Jes, ja !. La vico de
renaskioj post silentigo, forigo kaj malpermeso, atestas la
lingvan kaj celan
tamgecon de la Internacia Lingvo.
Post
kiam li substrekintis la homaranismon de la movado, li rollude emfazis
pri la "bona
lingvo", pri ties facila5oj, ri eco, miriga kongrueco
en la vortfarado kun
aziaj lingvoj.
Li
ankam prezentis sian "elementan kurson" porfranclingvanoj :
tiu verko
kolektas spertojn da pluraj dekjaroj da instruado.
J.E.F.O. ( Franca Junularo ) trovis angulon en la
preleg ambro kaj etan
tempospacon, por arigi lud]atantojn. Temis pri konkurso per
demandaro rilatante
al kanzonoj.
Mondcivitana kantisto : Frandis ni la koncerton de Maurice
BENIN. is
tiu 1-a de aprilo, li neniam kantis en Esperanto. Per vere homaranisma
antamparolo, li pruvis, ke li estas esperantisto,
antam ol scipovi la lingvon.
Môrice estas tenera, kiam li pentras amsentojn,
ripro ema pro maljusteco,
fidela al sia hejmo kaj gento, gajiga, kiam li ser e teatrumas
sur scenejo. La
klopodo kanti esperante estis varme aplamdata.
eestis neesperantistoj. La emo de la kantisto
favore al Esperanto iis
plej trafa varbilo : i substrekis la lingvan kaj celan
tamgecon.
Kuna
klopodo : Infanojn vartis Catherine GALLEGO, por satigi la
lingvo-apetiton de
komencantoj; kaj
praktikantojn klopodis
Edmond LUDWIG, André GROSSMANN, Pol DENIS kaj Armand HUBERT.
e ri a
Libro-Servo de5oris Madeleine DE ZILAH kaj Jean-Luc THIBIAS.
Barakte starigis tiun kunvenion STAMMBACH
Gilbert kaj la edzino, LEPEIX
Jacqueline, MENSCH Etienne, REIFFSTECK Bernard,...
La
grupo de STRASBURGO sukcesis kontentigi
ampleksan aron, kiu atendis tiun printempan pa]on, por vigligi
siajn emon por
Esperanto, kaj tiujaran agadon.Tiel printempiis en la
esperantistaro, en
regiona grupo, en la Kultura Centro de Esperanto, samtempe kiel en la
emropa
urbo.
Armand
HUBERT
EUROP-UNIA
ESPERANTO-KONGRESO EN OOSTENDE (
BELGIO )
La
Emrop-Unia Esperanto-Kongreso plenumis siajn celojn,
kontentigante la
kunveniantojn.i okazis de la 27 / 04 is
la 01 / 05 / 2000, organizita de la
Flandra Esperanto-Ligo.
LA
LINGVO-PROBLEMO NUN ESTAS SOLVENDA.
Eldirite
de 2 geparlamentanoj, kiuj akceptis
renkonti Esperantistojn en la Parlamentejo ( malgram iliaj
ferioj ), la jeno
notindas :
Emropkonstrua klopodo postulas:
-
unuecon kaj diversecon.
-
egalrajteco
de la lingvoj ne ekzistas ( dilemo pri la regionaj lingvoj ).
Estas
komunikad-problemo NUN solvenda.
Interpretadon plenumas 35 profesiuloj. Ili surprenas 110
eblecojn de
traduko, kiujn postulas la 11 oficialaj lingvoj.
Oni
povas antamvidi eble 100 interpretistojn post pliaj
alioj de landoj : situacio
tute ne elirebla, nek pro la organizo, nek pro la kostoj.
-nuntempa aparat-traduko ne sufi as, sed faras
grandajn progresojn.
-la
parlamentana interkomunikado facilias pere de Interreto.
-pro
la "normativa forto de praktiko", la angla ios franka lingvo,
e se
kripla.
-jam
uzatas pontlingvo ( la angla, la franca... ), efe por
interpretado al la
finna.
-ne
estas politika volo, por enkonduki Esperanton, kiel pontlingvon ( 13, 7
%
parlamentana konsento).
-Esperanto estas interesa afero ( diris la deputitino, ke
]i lernos in,
iam ).
KOMPRENEBLE...
tute
aliajn vidpunktojn ni amdis flanke de
esperantistaj prelegantoj :
-Se
la komunikado sufi e bone funkcias en la areo de la
Parlamento, kio pri la
interkomprenio de la emropa civitanoj ?
-
celata dulingveco igas Emropon apendicon de USONO. Ununura
kultura modelo ne
akcepteblas por nia kontinento.
-la
nuna situacio durangigas iujn emropajn lingvojn,
escepte unu.
-Emropo ne pluvivos sen decidema pa]o al
civitaneco.
-lingvo komuna estas racia sintezo de emropaj
lingvoj, i kongruas al
tiu kontinenta kulturo.
-bonaj vivkondi oj estas konkeritaj, nun oni
bezonas aliajn kunigajn
fortojn por Emropa Unio.
-por
la projektoj "Neighbour" kaj "Relais", grupo e Parlamento
strebas diskonigi la ideon de nemtrala lingvo.
IDEOJ
POR LA TRIA JARMILO :
Du
ekologiaj aranoj okazis :
1 )
Prelego de Joseph ORSZAK, Universitato de MONS ( BELGIO) : Mastrumado
de la
akvoproblemo. En la Universitato MONS, oni prilaboris eblecojn, por
sendependigi familiojn per kaptado de pluvakvo, kiu povas kovri 80 % de
la
domaj bezonoj. Ankam la problemon de ellasitaj malpuraj akvoj,
iu familio
povas solvi per natura traktado, pli efika ol tiu de urba purigado.
S-ro ORSZAK
prelegis en Esperanto, kiun li eklernis antam unu jaro. Li
opinias, ke
Internacia Lingvo ius ekologia solvo al la lingva problemo de
la tutmondio.
2 )
Arano de la Komitato "Jean PAIN" pri forigo de la kemia
plibonigo de
la grundo per valora kompo]tado. Farmo por teoria kaj praktika
formado pri
traktado de organikaj defala5oj funkcias en LONDERZEEL, norde
de BRUSELO. i
akceptas staanojn el diversaj landoj emropaj landoj
kaj el la Tria Mondo. i
instalas komunumajn defalejojn, por produkti kompo]ton
OOSTENDE kaj aliaj
belgaj urboj jam uzas tiajn realiga5ojn.
Nuntempe, krom 8 lingvoj, ankam Esperanto estas
uzata por prelegoj,
aranoj, ekspozicioj, formad-aranoj.
SUKCESO DE LA KUNVENIO :
Eta
skipo de la Flandra Esperanto-Ligo baraktis,
por sukcesigi tiun internacian kunvenion : 300 partoprenantoj
el 19 landoj.
La
provinca kaj urba estraroj tre favore reagis ; la provinca guberniestro
legis
sian paroladon. La gazetaro kaj la televido sufi e bone
pritraktis la
kongreson.
Armand
HUBERT
SCIVOLEMAJ
PRI NIA REGIONO
U
E$OSLOVAKIO NASKIIS EN DARNEY ?
La "Amikaro
de la ekslernantoj de la porinstruistaj lernejoj" de MIRECOURT kaj
EPINAL
aperigas iutagan bultenon. Kiel ekslernanto, mi ricevis
in, kaj mi povis legi
artikolon, kiun redaktis nia samklasanino Simone HUMM. \i
traktis la temon "u
en DARNEY naskiis e%oslovakio ?".
Interesa temo, mi opiniis... Tial mi petis de la
verkistino - kaj
instruistino mia pri Esperanto
-
permeson traduki ]ian rakonton.
Sciu,
ke la urbeto DARNEY situas en la departemento "VOGEZOJ", 30
kilometrojn for de EPINAL ( prefekta efurbo ) kaj 20
kilometrojn de VITTEL.
Tra i, fluas la rivero Saône.
Kiam,
hazarde, S-ino HUMM legis turisman dokumenton pri DARNEY, ]i
miris, malkovrante
ke, en la kastelo, situas franca- e%oslovaka muzeo...
\i eksciis ankam, ke
staras monumento, kiu memorigas la naskion de la aludita
]tato... Jes, vi bone
legis, en DARNEY !.
Feli e, S-ino HUMM korespondas, en Esperanto,
kompreneble, kun iu
Pragano. Li neniam amdis pri DARNEY kaj la cititaj faktoj.
Tiam ]i demandis lin
pri la historio de la lando... Jen kion ]i malkovris...
Fine
de la 18-a jarcento, naskias en BOHEMIO movado "Nacia
Vekio". Lingvistoj
ellaboras gramatikon de la parola e%a lingvo.
Verkistoj, poetoj ekredaktas
e%alingve, kaj teatro konstruita de nobela familio
akceptas e%e redaktitajn
teatra5ojn. Je la 19-a jarcento, la movado
pligrandias precipe en la arta fako
: poezio, literaturo, muziko, skulpturo. Publika mona%ero
ebligas la
konstruadon de la "Nacia Teatro", kies devizo estas "de la Patro
al la Patrio". La Nacia Muzeo akceptas ion, kiu rilatas al la
historio de
BOHEMIO. Oni kantas e%lingve !.
La
fame konata movado "Sokol" ekzaltas la nacian senton samtempe, kiel
fortigas la korpojn... Paralele, la e%oj postulas la
egalrajtojn, kiujn uas
Germanoj kaj Hungaroj, loantaj en E$IO.
1914... Unua mondmilito... La e%oj
hezitas batali kun am kontram la
Amstroj. Por ne helpi ilin, patriotoj elmigras.
Inter
ili, Profesoro MAZARIK, tiam 65-jara, alvenas en PARIZO-n, kie li
fondas
organiza5on, kiu celas liberigi la e%ojn el
la amstra premateco. Profesoro
MAZARIK kaj lia kunlaboranto Edouard BENE\ estas helpataj de
Milan STEFANIK,
Slovako, universitata samklasano de MAZARIK. Li laboras en la franca
administracio, en kiu li havas rangon de generalo. Li persvadas la
francajn
amtoritatojn, por ke li laboru cele liberigon de la
e%aj kaj slovakaj popoloj.
Oni ]uldas al li la ideon unuigi la destinon de ambam
popoloj.
Kaj,
nun, intervenas la vilao DARNEY... Kiel ?.
1- La
19-an de Decembro 1917, Poincaré kaj Clémenceau
permesas la kreadon de e%a kaj
slovaka armeo, en kiu partoprenas e%aj kaj slovakaj
volontuloj venintaj el
ITALIO, RUMANIO, RUSIO, USONO, kien ili fuis, por ne batali
kontram AÓSTRIO.
Ili strukturas la 21-an kaj 22-an regimentojn, kiuj loas en
DARNEY, sur
altebena5o, kiu, poste, akiras la nomon "Camp Kléber".
2- La
29-an de Junio 1918, la franca registaro agnoskas la rajton al
e%oslovakoj
strukturi "sendependan, suverenan ]taton". Tiu ]tato
sin lokas en la
historiaj limoj de la du reuniintaj provincoj.
3- La
30-an de Junio 1918, la franca prezidento Raymond POINCARE, pluraj
ministroj, kaj
delegitoj de la Alianco agnoskas Nacian Konsilion kiel Suverenan
e%oslovakan
Registaron. La ceremonio okazas en DARNEY, en la eesto de la
volontuloj, kiuj
5uras fidelecon al sia nova nacia flago, flago donacita de la
pariza urbestro,
kaj transdonita de Raymond POINCARE, en eesto de Edouard
BENE\.
4- La
28-an de Oktobro 1918, la Nacia Konsilio fondas la
"e%oslovakan \taton",
kaj la e%oslovaka Respubliko estas proklamita la
14-an de Novembro 1918.
5- La
9-an de Decembro 1918, MAZARYK forlasas USONO-n, kaj alvenas en DARNEY.
Tie,
kiel ]tatestro, li revuas unuafoje la regimentojn, kiuj
aldonas lin kiel "Liberiganton
de la Patrio".
6-
Kelkajn tagojn poste, MAZARYK kaj la e%aj-slovakaj
armeoj, kiuj batalis kun
aliancanoj el RUSIO, triumfe, eniros PRAGON.
Sed,
denove, ni reiru en DARNEY.
"Inter
la du militoj", la efurbestro-senatoro de DARNEY, S-ro
BARBIER, proponas
la ideon krei muzeon, kiu memorigos la historiajn eventojn. Kaj,
samtempe, la
ideon konstrui monumenton sur la loko "Camp Kléber"; PRAGO kaj
PARIZO
ofertas sian helpon. En la jaro 1937, la franca parlamento unuanime
aprobas
elspezon de 500.000 frankoj, por konstrui piramidon el betono, 32
metrojn alta,
kies inamguro estis detruita far la la Germanoj la 18-an de
novembro. Ili
]telis la "oran libron" de la legianoj en 1941, kiu estis
malka]ita
post la milito kaj tiam retrovis sian lokon en la muzeo.
Tiu
muzeo ri iis per novaj memora5oj : fotoj,
pentra5oj, manuskriptoj, leteroj
skribitaj de legianoj al loantoj de DARNEY, statuo de
STEFANIK, ministro en
sia lando.
Samtempe, oni planis la rekonstruon de la detruita
monumento. Spite al
monaj problemoj, tiu rekonstruo sukcese okazis, kaj, en la jaro 1969,
okaze de
la 50-a datreveno, la nova monumento estis inamgurita.
i konsistas el metala
sago, kiu staras sur piedestalo el betono.
Sur tiu soklo, oni povas legi kelkajn pensojn de POINCARE,
MAZARIK, kaj
BENE\... kaj la fieran devizon de la husanoj : "La Vero venkas
!".
En
1998, estis memorfestita la 80-a datreveno de la naskio de la
e%oslovaka
Respubliko en DARNEY, same kiel en PRAGO.
Tiuj
historiaj eventoj okazis en DARNEY, antam ol ili okazis en
PRAGO... Tial estas
prave aserti, ke FRANCIO, kaj, efe, la vogeza regiono kaj
DARNEY, estas vere
la naskiloko de la e%oslovaka Respubliko.
Tradukis Gilbert THOMAS F5NAQ
DRAGUIGNAN
MI
TRAVIVIS ESPERANTO-AVENTURON EN NEPALO !
VOJAO
AL NEPALO
La
Nepala Esperanto-Asocio ( NespA ) organizis sian 3-an Internacian
Himalaja-Renkontion ( 26 / 02 07 / 03 / 2000 ).
Mi
trovis tamgan flugon de MUNKENO is KATMANDU, kaj
partoprenis, kun S-ino
Pierrette MÜLLER, nia multjara amikino.
La
renkontio okazis jam la trian fojon, kaj komencas okupi sian
indan lokon en la
tutmonda Esperanta eventaro. Do, i-foje, je la surprizo de la
organizantoj,
kunvenis - precipe el ElROPO kaj JAPANIO -
irkam 50 partoprenantoj
eksterlandanaj. Estis irkam 20 nepalaj
partoprenantoj, sed ilia nombro dum la
dektaga renkontio vanis. Inter ili, estis multaj gejunuloj,
kiuj, foje, nur
sciis diri "Saluton", sed estis tre afablaj kaj plenaj je bona volo.
BONVENIGO :
En la
flughaveno de KATMANDU, salutis nin grupo da nepalaj esperantistoj,
inter ili
Narendra Ra BHATTARAJ kaj Posh Ra SUBED. Ili
bonvenigas nin per flago kaj
kronoj el veraj floroj. Sekvas danera veturado per minibuso
tra la densega
trafiko de la tre mallaraj kaj malebenaj stratetoj
is la hotelo, sed la
kolorri eco de la urbo tu]as la koron.
Precipe,
estas la homoj en, por ni, ne kutima
vestaro. Ili estas malhelaj kaj malgrandaj. La viroj portas du tipojn
da
kapkovriloj, multaj virinoj aspektas kiel hindinoj, en saroj kaj
grandaj efe
rukoloraj tukoj, ar malvarmetas frumatene, aliaj
kiel tibetaj virinoj kun
hartuberoj kaj la tipaj kol enoj kun koraloj kaj turkisoj.
Dum
la tagoj en la KATMANDU-valo, preskam la tuta eksterlandaro
lois en la sufi e
eleganta hotelo Vaj]ali, hotelo en THAMEL. Mia
kun ambrulo estis juna,
tutfre]bakita esperantisto en la hinda ]tato BHARATO.
Por partopreni, li
vojaintis kvar tagojn fervoje. Ni devis konversacii en
simpligita angla (
pidjin ).
SOLENA MALFERMO :
Post
la vespermano, iomete internacia, iomete lamlande
spica, plifestigita per bela
enlanda dancprezentado, okazis en la subetao de la hotelo la
solena malfermo.
Estis honoraj gastoj el Esperantujo, S-ino Marie DAENEN el BELGIO, kiu,
en
NEPALO, honore kaj diligente instruas la Internacian Lingvon, kaj
organizas
bazajn ekzamenojn, kaj S-ino Morita REIKO el JAPANIO. Sed,
ankam, reprezentanto
de la politika vivo de NEPALO, kaj fama poeto honorigis la solenan
malfermon
per ilia eesto. La kvar honoraj gastoj sidis kun la enlandaj
funkciuloj e la
kutima podia tablo, sub la kutima titola rubando.
iu
el ni ricevis elegantan jakon kun
NespA-emblemo.Inter]anante ilin, ni klopodis
ekhavi la bonan larecon.Tiel vestitaj, ni pli malfacile
perdios dum la
vizitadoj, kaj, pli poste, en la malvarmetaj montoj, la jako ege
utilos. iu
ricevis kroman emblemon de la renkontio, noman
]ildeton kaj tre racie kaj
klare organizitan informbro]uron. Dum la solena fermo, tiu
donacaro
pligrandios je pli detala bro]uro pri NEPALO, kaj
partoprena atestilo en
lamlanda tradicia eleganta lignokadro.
La
paroladoj de la gastigantoj montris tiom da entileco,
afableco kaj koneco, ke
la etoso nin plialtigis.
TURISMADO :
Malgram la malfacila trafika situacio de la
lando, la vizitprogramo
estis ri a kaj bone organizita. La gastigantoj sukcesis montri
al ni multajn
gravajn sufi e diversajn vidinda5ojn, kaj tio je bona
kaj racia elekto kaj
vicigo.
Lundon, la unuan tagon post nia alveno, ni vizitis
PA\UPATINAT, la plej
grava sanktejaro de NEPALO. El tamga distanco, starante sur
alta ]tuparo, ni
povis vidi, trans la rivero BAGNATI bruligon de mortinto kaj aliajn
diversajn
religiajn agadojn. Sidis viro trankvile e la rando de la
rivero, kaj, per
diverskolora polvo, bildigis en la akvo floran ornama5on.
Saduoj, hinduaj
sanktuloj, malmultege vestitaj, kun longega hararo kaj
]minkitaj vizaoj, sidis
sub arboj, am sur ]tupoj proksime de la diversaj
temploj. Foje, ili almozpetas,
kaj preas por la donacintoj.
Dum
la sama mateno, ni vidis stupaon de BODNAT, la plej grandan de la
lando. Same,
ni uis la i eronadon tra POKARA sabate la
4-an de marto,antam la reveturado
al KATMANDU. Ni ne nur vidis la akvofalon de DAVID kaj stalaktitan
kavernon,
sed ni ankam boatis, kaj vizitis ne malpli ol tri diversajn
sanktejojn.
Tiu
tago estis precipe tamga por vizito, ar estis granda
festo de dio \iva. Tiam,
iu religiema virino vizitas la dion,
irkamambulas liajn sanktejojn, donacas
florojn, fruktojn, likva5ojn, kaj petas longan vivon kaj
damran amon de la
edzo.
RENDEVUO KUN CHOMOLUNGMA :
Mi
nun priskribas kiel ekzemplojn du tagojn pli precize. Sed same, la
aliaj
objektoj, kiujn ni povis vidi, la alta sanktejo de SVAJAMBUNAT, la
historie
rea kaj religia centro BAKTAPUR nin tre impresis.
Dum
sunlevio el la monteto, nome NAGARKOT, ni vidis -
norde - proksiman
sunbrilan grupon de 6-kaj 7000 metruloj, kaj -
oriente - la malproksiman efan enon de HIMALAJO,
kaj, ie, tre, en la fono, e
la CHOMOLUNGANA-n, la Mount Everest, kiel diras la okcidentuloj.
Dum
la flugo reen el OMSON al POKARA, en eta 18-persona aviadilo,
ni povis kvazam
mantu]i la tutproksime altan pinton de la DAlLAGIRI.
Tiuj estis bildoj kaj
panoramoj, kies rareco, beleco kaj ri eco povis preni de vi la
respirkapablon.
La
kulmino estis la kvartaga ekskurso en la valo de KALI-GANDAKI, en la
ANAPURNA
naturezervejo, en la MUSTANG regiono. Per la rivera valo, la vojo iras
norden
al TIBETO, i ne estas veturigebla, sed ofte uzata de
piedirantaj, rajdantoj
kaj karavanetoj. Ni uzis in, piedirante de OMSON al
KAGBENI.
De
KAGBENI, granda parto de la grupo grimpis 1000 metrojn, kaj vidis la
hinduan
sanktejon de MUKTINAT, en la alteco de 4000 m. Eniri in certe
nur rajtis
hinduanoj. Tiu- i regiono kulture similas TIBETO-n, kaj,
vizitante in, ni
etskale vidis tiun landon per miaj propraj okuloj, kaj realigis revon
de
multjara tempo.
DANKON AL ESPERANTO :
Malgram la stre igoj kaj la penoj, la
realigita vojao ege ojigis min.
Tutkore, mi dankas al la organizintoj kaj helpintoj de tiu
HIMALAJO-Renkontio.
Raportis Harmut FILLMANN
Ilustris Armand HUBERT
"La
Informilo" n° 111 : 3-a trimestro
2.000 : 41 paoj.
NEKROLOGO
ANGULO
DE LA PREZIDANTO
La
anstatamantoj...
La
subita morto de nia amiko Jean-Paul COLNOT invitas nin al pripensado
pri la
nunaj vivantaj fortoj de nia movado.
Demografio enerale montras persistajn evoluojn,
kies ]ano petas longan
damron...
Tiel
estas pri la ao-strukturo de niaj aliantoj. La
agantaj membroj trovias en
aoparto sufi e maljuna. u la junuloj havas
la ustan lokon en la diversaj
estraroj ? u la nunaj estroj fidas sufi e al ili?
Necesas konstati, ke la
pens- kaj agad-maniero de la junularo estas tiel malsimilaj al la
"malnovaj"
( post dek jaroj, oni povas preskam uzi la adjektivon
"antikvaj", ke
la plenfido estas bremsita pro timo pri radikala
]ano.
Tamen,
ni ne havas elekton !. La tor on oni devas transdoni pli
malpli bonvole, pli
malpli rapide al la nova generacio, sub minaco de malapero !. Kial
atendi
lastminute, kiam la nunaj sauloj ne plu estas tie, por
eventuale respondi al
la demandoj de la anstatamantoj ?.
Ni
malfermu niajn vicojn, ni ne timu la estontecon, la Zamenhofa ideo de
frateco
invitas nin al tio. Ni proponu tiun idealon, ser atan de la
junularo, kadre de
la tutmondigo.
François-Xavier
GILBERT
Notre
ami, notre "samideano" Jean-Paul
COLNOT nous a quittés ( Kovrilpao ).
Mots
d'amitié prononcés lors des obsèques de
Jean-Paul, en l'église Saint-Genès de
LAXOU, par François-Xavier GILBERT, Président de
l'Association Régionale
ESPERANTO France-Est :
"Chers
amis...
Comme
a dit le prêtre, nous sommes réunis, pour manifester
notre amitié à Jean-Paul
et à sa famille. Je voudrais le faire, au nom du mouvement
pour la promotion de
la Langue Internationale ESPERANTO.
En
effet, Jean-Paul avait trouvé, dans ce mouvement mondial, des
idéaux auxquels
il était très attaché : la
fraternité, le respect des autres, le partage des
différences.
Depuis plus de 50 ans, il a consacré beaucoup de
son temps libre à
enseigner cette langue, à organiser des réunions. Il
a créé le groupe des
jeunes en LORRAINE, il a créé en 1950, et
géré depuis, un cours par
correspondance, permettant à plus de 1700 personnes
d'approcher la grande
famille internationale qu'est le mouvement ESPERANTO.
Tous
ceux qui se donnent aux autres au travers du
bénévolat savent combien est
indispensable l'acceptation par la famille de ce temps
consacré aux autres. Je
tiens donc à remercier la famille de notre ami, et, tout
particulièrement son
épouse qui l'a aidé, soutenu, et qui a
partagé souvent ses réunions avec
toujours bonne humeur et sourire.
Je
soulignerai, enfin, le courage avec lequel Jean-Paul a
affronté les
conséquences de sa maladie. Je l'ai souvent rencontré
ces dernières années, il
avait toujours cette passion de faire partager au plus grand nombre
toute la
richesse humaine qu'il avait trouvée dans le mouvement
ESPERANTO.
...
"Kara
amiko, mi dankas vin pro via senlacebla agado favore al ESPERANTO. Ni
ne
forgesu vin !. Ripozu en la paco de Dio...".
Décès
de Jean-Paul COLNOT
Nous
apprenons le décès de Jean-Paul COLNOT, survenu le
Samedi 19 août, à l'âge de
72 ans. M.COLNOT résidait Rue de Lavaux à LAXOU.
Né à BELFORT, c'est en 1950
qu'il vint à NANCY pour exercer le métier de
préparateur en pharmacie, chez
DELIDON, Rue St-Dizier, puis à la pharmacie Fribourg, dans le
quartier
Sainte-Anne à LAXOU, pour terminer sa carrière
professionnelle chez RINCK, à
BEAUREGARD.
Le 30
Juin 1956, Jean-Paul COLNOT avait épousé Micheline,
vosgienne d'origine, qui
lui donna deux enfants, Hervé et Liliane. Hervé est
aujourd'hui gérant du
magasin bio de l'Avenue de la Libération à LAXOU, et
Liliane réside en GUYANE.
Monsieur
COLNOT était très connu dans le milieu
espérantiste, car il était un spécialiste de
la Langue Internationale, qu'il
avait commencé à étudier par correspondance
dès l'âge de 20 ans. Rapidement, il
devint une personne de référence en la
matière, et, dès l'âge de 22 ans, il
commença à donner des cours.
L'Espéranto était pour Jean-Paul COLNOT
une passion qui accompagna sa
vie entière. Pendant de longues années, il fut
Président de la Fédération
Espéranto
France-Est. Il dispensa ses cours à la M.J.C. Desforges et par
correspondance,
dédiant sa vie à une cause qui n'était pour
lui ni vaine, ni utopique.
l'Espéranto était, pour M. COLNOT, un outil au
service de la fraternité
universelle. Avec conviction et sans jamais fléchir, il a
travaillé à la "grande
espérance fraternelle". Malgré sa maladie, Jean-Paul
COLNOT a gardé,
jusqu'au bout, son enthousiasme pour la cause de l'Espéranto,
forçant
l'admiration de tous ses amis espérantistes, ici et
par-delà les frontières.
M.COLNOT était également,
jusqu'à ce que des ennuis de santé ne le
forcent au repos, un grand marcheur. Jeune homme, il s'était
entraîné pour le
PARIS-STRASBOURG, et, avec Micheline, il fit de nombreuses et longues
marches
tous les dimanches. La philathélie était l'autre
passion de M. COLNOT, symbole
également de la communication entre les hommes.
Nos
sincères condoléances.
OMAE
AL JEAN-PAUL, de Jean-Luc Thibias
Kverko falis !...
Sinjoron COLNOT unuafoje mi vidis en printempo 1982.
4us
liberigita de la militservo, dum kiam mi eklernis Esperanton per la
PerKoresponda Kurso de Esperanto P.T.T., mi skribis al la Junuldomo
Desforges,
por informii pri la loka aktivado. Jean-Paul COLNOT
rendevuigis min je la
parolata kurso de la Junuldomo tiam sekvata de du gelernantoj. Tie,
unuafoje,
mi amdis la lingvon, kiun mi antame nur legis.
Mi
efe miris, kiam mi amdis fluegan interparolon inter
Jean-Paul COLNOT kaj Yves
SCHEFFER, tiam lernanto pri kuracado, kiu, i-jare, ekgvidis
la kurson, kaj
devis rezigni pro tro peza studenta lernado ( kompatinda Yves, kiu,
kelkajn
jarojn poste, forpasis pro helikoptera akcidento en montaro, provante
helpi
endanerigitajn homojn ).
Tiun
jaron, dank' al Jean-Paul COLNOT, mi perfektiis pri
Esperanto, kaj, unuafoje,
mi partoprenis en internacia renkontio en MESSKIRCH, trans
Nigra Arbaro, kun
Sinjoro COLNOT kaj ]ia afabla edzino Micheline.
Poste, damris sen esa interrilato,
u rekta, u perpo]ta, u
pertelefona, e dum la kelkaj jaroj, kiun mi pasigis en Pariza
Regiono. Dum la
lastaj jaroj, la rilatoj e fariis pli oftaj :
neniam okazis semajno sen
interparolado.
Se mi
devas elekti beston, kiu plej similus al la karaktero de la gvidanto de
la
Esperanto-movado en NANCIO dum duono da jarcento, mi sendube elektus
formikon.
Pro la senlaca aktivado de nia kara forpasinto, pro la obstineco, pro
la dedi o
al la komunumo, pro la laborkapableco.
Ja
Jean-Paul COLNOT aktivis por la lingvo. En NANCIO, li
iusemajne gvidis
PerKorespondan Kurson, okupiis ankam pri informado,
disdonante artikolojn al
gazetoj, kaj gluante afi]ojn, raportis pri la agado al U.F.E.,
por "La
Informilo".
Regionskale, li organizis la PerKorespondan Kurson kaj la
unuajn
staojn.
Resumi lian agadon al sen esa agado iom
senimagopova laborado estas
neusta. Sinjoro COLNOT ankam multe iniciatis,
am akceptis subteni nova5ojn. La
PerKorespondan Kurson li mem ekvivigis en la komencaj jaroj de sia
esperantista
agado - dank'al tiu P.K.K., multaj el la nunaj aktivaj membroj de la
Federacio
ekesperantiis. Li aktive partoprenis la renaskion
de regiona asocio. Li
kreis, en nia regiono, la semajnfinajn staojn, lam
la modelo provita de niaj
najbaroj svisaj kaj sarlandaj. Li ankam gvidis, antam
kelkaj jaroj, perradian
kurson. Aktive, li subtenis la ideon propagandi pri Esperanto dum la
kunvenoj
de varmaeraj flugbalonoj, kaj, pli frue, en la librovilao de
FONTENOY-LA-JOUTE.
Ofte,
mi ripro is min ne sufi e helpi lin en lia
sen esa aktivado. Tiel, ke is la
fino, la efan laboron en NANCIO li mem prizorgis.
Dum
la lastaj monatoj, li sciis, ke lia sanstato estas
]an elia : lia koro ja
malbone funkciis. Lia kuracisto malkonsilis operacion, pro la risko, ke
i
malsukcesu. Li, do, avertis min, ke li riskos iam ajn fatalan atakon.
Li, do,
pripensis la pluvivon de la grupo sen li.
Lastan fojon, mi amdis lin en fino de julio, post
morto de mia patrino.
Tiumomente, mi ja ne havis multan deziron okupii pri
Esperanto. Ver]ajne, li
komprenis tion, ar li ne plu telefonis al mi, post prezento
de kondolencoj.
Tamen, li skribis al mi leteron la 8-an de amgusto.
Kio
okazis ?. u la letero ne enpo]tiis ?.
Am u kortu]ita pro forpaso de mia
patrino, mi ne atentis in, kaj ien flankenmetis ?. Mi ne
scias !. Tiun leteron
mi legis nur, kiam Sinjorino COLNOT donis al mi la kopion,
antam kelkaj tagoj.
Tiu letero atingis min, do, trans morto de la sendinto. i ja
aspektis kiel
testamento. Suferante pro malbonio de sia sanstato, Jean-Paul
COLNOT klarigis,
ke li devos esti operaciita, sed ke li devas atendi is
septembro, pro la
ferioj de sia kuracisto. Li jam klarigis, ke li ne povos partopreni la
venontan
kunvenon, kaj ne povos okupii pri Esperanto dum semajnoj. Li
zorge klarigis,
kaze ke li "ne revenos vivanta el la hospitalo", kion oni devas fari,
kaj kie trovias paperoj kaj objektoj necesaj por la grupo, la
PerKoresponda
Kurso kaj la librovilao.
Restas al ni pruvi, ke lia sen esa laboro ne
estis vana. Nia grupo ja
kunvenis je la anoncita dato, kaj ni faros nian eblon pluvivigi la
movadon en
NANCIO. Kaj se ekzistas, ie, verda paradizo, ni esperas, ke, el
i, li estos
kontenta vidi tion.
Kompreneble, iuj el nia grupo konservos por li
karan memoron. Kaj ni
havas kortu]an penson al Sinjorino COLNOT, kiu, tiel
kompreneme, toleris, ke
]ia edzo investu tiom da tempo por Esperanto, kaj kiu, tiel,
multe kaj iam kun
granda afableco helpegis lin kaj nin.
Jean-Luc THIBIAS
Omao
de Edmond Ludwig
"La
adreso de S-ro COLNOT estis la unua sur mia esperantista adreso-libreto
kaj unu
el tiuj, kiujn mi konis parkere. Post lernado de "lia" P.K.K., mi
eestis mian unuan staon en NANCY ( ankam
iniciato lia ), kaj sekvis la
paroligan B-kurson, kiun li mem gvidis. Tiam li kaptis min por la
movado, kaj,
de tiam, mi kunlaboris kun li kun plezuro is la lastaj tagoj
de lia vivo. Mi
damre memoros lin kiel laboreman, persisteman,
isostan samideanon, kiu
konsciis pri la malfacilo de la tasko. Li neniam estis revulo, sed
fidis je
formika klopodado...
Li pluiris, kiam
multaj jam perdis sian entuziasmon, sciante, ke, guto post guto pli
efike boras
ol subita bato !. Kiam iu deziris honori lin, li dankis, kaj
ian honoron
rifuzis pro modesteco. Estus
honoro
por iu inter ni, se ni kapablas sekvi lin kiel modelon !.
Edmond
LUDWIG!
Omao
de Pol Denis
Jes,
forflugis kelkaj jardekoj ( prefere, mi ne nombru ilin ! )..., sed mi
klare
memoras niajn unuajn kunvenojn en la granda salono de la malaperinta
"Kafejo
Excelsior"...
iufoje miris mi, vidante la dikan dosieron, kiun
JoPo - amika salut-nomo,
kiun mi damre uzis - alportis
dosieron,
el kiu li eltiris dokumentojn zorge antamordigitajn...
Iutage,
eniris tre maljuna virino, mi pli bone
diru "Sinjorino", strange vestita, kiun JoPo prezentis al ni ; temis
pri Marie MARVINGT, tiu "multafaceta sportistino", kiu famiis
dum la
unua mondmilito kaj poste... Ni surprize eksciis, ke tiu oldulino
instruintis
Esperanton al... Afrikanoj ! Jam en tiu epoko, mi malkovris e
JoPo certan emon
al humuro, kaj nekalkuleblaj estas la ]ercoj, vortludoj kaj
anekdotoj, kiun ni
ambam kune enmemorigis... Dank' al Jean-Paul, mi
baldam konatiis kun la
SCHWARTZ-verka5oj... Nia komuna amiko, plurfoje, diris al mi,
ke li taksis
nepre necesa la paon "ne-ortodoksan" de "La Informilo"...
Inter la dedi ataj omaoj, mi sentas hodiam
la bezonon reliefigi tiun nesufi e
konatan flankon de nelacigebla laboristo...
Kvin
tagoj antam lia forpaso, mi ankoram sukcesis, tra
lasta telefonmesaon, naski
plenplenan ridon e homo, kiu, dum kelkaj minutoj, iom
forgesis siajn suferojn...
Saluton
JoPo !... Ci damre vivas en nia skipo !.
Larry
DANTE
RONDELE
OMAAS
LERNANTO
DE
SAMIDEANO JEAN-PAUL COLNOT, Roger Degrelle.
"...
Dank' al Jean-Paul COLNOT, mi lernadis, kaj progresis en Esperanto, dum
kursoj
en 1992 kaj 1993 en NANCIO. Li rakontis multajn anekdotojn pri sia
esperantista
vivo. Agrablaj estis la momentoj en la simpla restoracio, kie ni
manis "couscous"
dum la tagmeza pamzo, kiam ni lernadis la tutan sabaton. Li
organizis
piedmar]adon kun siaj lernantoj en 1993 e lageto
LAME. Li helpis por E°
ekspozicio en la biblioteko de la fervojisto en NANCIO en
1998.
Multaj lernis Esperanton dank' al li, kaj
kelkaj de la THIONVILLE-regiono. Senlace, li informis, kaj varbis por
Esperanto
! Certe, ni pensos al li dum la venonta stao en VOLKRANGE.
Tiu evento kortu]as
min, kaj li restos en mia memoro."
Bruno
HENRY
isosta
esperantisto li
Agadis
efe leteronde
Proksime,
lande, tutmonde,
Sed
lasis sian plumardon fi !.Mulhouse-Esperanto
Vespere
li emis inter ni
Per
bildoj iri vagabonde
isosta
esperantisto li
Agadis
efe leteronde
Li
ojis kun kora emoci'
Se
iu tuj perkoresponde
Aliis
kurson esperfronde...
Sed
iuj ni funebras pri
isosta
esperantisto fi !
Roger
DEGRELLE
Omao
de Claude Longue-Epée
"...
Je viens d'être avisé, par un message d'Olivier
MOREAU à la "Estraro de
Espéranto-France", de votre propre message annonçant
le décès de notre
samideano Jean-Paul COLNOT.
J'avais un peu connu Jean-Paul COLNOT avec la
Fédération de l'Est, et
j'ai eu, depuis, quelques occasions de le rencontrer, à
nouveau, toujours avec
plaisir.
Sa
disparition brutale m'emplit de tristesse. Je vous serais
obligé de bien
vouloir transmettre à sa famille, à ses amis et
à tous les membres de votre
Fédération, l'expression de ma sympathie douloureuse
et de mes sincères
condoléances, en mon nom propre et en celui de la
Fédération Espéranto-Nord.
Samideane,
Claude LONGUE-EPEE
GRUPOJ
SARREGUEMINES
:
ESPERANTA
RETO FUNKCIAS EN INIO
Fine
de sia unua studjaro pri Internacia Komerco, WALTHER Violette, el
DIEMERINGEN (
67 ), devis plenumi provlaboron en fremdlanda entreprenejo dum du
monatoj.
Dank'al esperantlingva reto ( I.K.E.F.,T.A.K.E...), ]i ricevis
plurajn
dung-proponojn el ElROPO kaj du el INIO. Labori en
tiu fora lando dum junio
kaj julio iis plej alloga okaza5o.
(
\i respondas al kelkaj demandoj de siaj amikoj
en SARREGUEMINES : 57 ).
Kiaj
estis viaj unuaj kontaktoj kun inio ? :
e la
aviadila eliro en SHANGHAI, tri estraranoj de la dungitaj firmaoj min
varme
bonvenigis.
Dum du
semajnoj en Junio, uzino de kuglolagroj aceptis min. Estis
]tata firmao, kiu
laborigas 2000 personojn. i ampleksis hospitalon por la
laborantoj kaj hotelon
por siaj kadroj kaj gastigataj klientoj. Mi lois tie
komforte, sed iel izolita
pro la lingvo-barilo.
Privata firmao, poste, proponis laboron :
po 9 horojn tage, po 6 tagojn semajne. Mia laboro
efe konsistis
trovi solvon al estraj malhelpa5oj, u gvidante
laborkunsidojn, u ser ante la
kialon de forlaso de emropaj klientoj. Mi restarigis tiujn
kontaktojn.
Kiaj
estis viaj rilatoj kun la loantaro ?
:
Por
eskapi al hotela soleco, mi akceptis gastigadon de la efa
sekretariino, kiu
bone scipovas la anglan.
Dum
unu monato kaj duono, mi do vivis en modesta familio, loanta
en popola
kvartalo de CHANGZHOU. iam mi estis varte akompanita de tiu
laborkunulino. Mi
ja vivis sen hotela komforto, sed je la ritmo de familio, kiu plej
gastigeme
akceptis min. Matene kaj vespere, mi manis e la
familia tablo : oni rapide
alkutimias al rizo kaj bastonetoj !.
Mia
ina amikino kaj mi bone interkompreniis
kun la aliaj familianoj : la gesto-lingvo kontentige funkciis.
u
vi povis viziti la regionon ? :
Mia
laboro esis fine de julio, kaj delegito, S-ro Zhang
CHANGSHENG proponis al mi
turistan vojaon dum kelkaj tagoj kune kun sia familio. Ni
estis kvar personoj,
uzantaj tri komunikilojn : kun la patro, mi parolis Esperante, kun la
16-jara
filino angle, kun la patrino, geste, kaj dank' al interpretado.
Vi,
certe, staplis multnombrajn memora5ojn, kaj
multe fotis dum tiu turista rondveturado.
Surprizis, kaj ravis min la pentrindaj lokoj de tiu
ina provinco.
Parkoj kaj temploj estas diligente prizorgataj. La ina popolo
]atas naturon,
ar%itekturon kaj distra5ojn.
Kio
pri Esperanto post via laboro ?
:
Miaj
rilatoj kun la esperantaj grupoj estis vere amikecaj. En CHANGZHOU, mi
instruis
Esperanton en diversnivelaj lernejoj, al gejunuloj, kiuj lernas tiun
lingvon
libervole, post la angla. Tiuj infanoj feste irkamis
min.
Kiam
mi alvenis al lernejo post la 17-a, mi trovis bonvenigajn
flMulhouse-Esperantoagbanderolojn e la
portego en ina kaj esperanta lingvoj.
En
universitato, mi, plurfoje, prezentis la Internacian Lingvon al
gestudentoj.
Mi
eestis regionan kongreson, kaj aprecis ties kantojn, dancojn
kaj teatra5ojn.
Komence de amgusto, mi aviadilis de
SHANGHAÏ al HONG-KONG, kie mi
partoprenis la i-jaran U.K.-on, kiel reprezentanto de FRANCIO.
Redaktis Armand HUBERT
RAPORTOJ
...
PRI NEKUTIMA SOMERA "AVENTURO" !...
Mi
5us revenas de
eksterordinara vojao al POLLANDO kaj LITOVIO, kaj mi
damre frotas miajn
okulojn pro miro.... u vere mi travivis tiun belegan
paradizan aventuron, am
u mi spertis sonon ?.
La
vojao komenciis
en STRASBURGO, kie mi envagoniis frumatene. Mi deziris
vojai sola per trajno,
por pli bone konatii kun la trapasataj landoj. Helpis al mia
decido la fakto,
ke Grazyna kaj Andrzej, loantaj en ZARY ( POLLANDO ),
ankam deziris, ke mi
etapu e ili.
La
fervojaj servoj de
FRANCIO vendintis al mi bileton nur is BERLINO, sed tie mi
trafis afablan junulinon,
kiu helpis al mi por malkovri la tamgan gi eton. Al
tiu junulino mi parolis
angle. Por la bilet-de5oranto mian deziron mi surpaperigis...
en germana lingvo
!. Cetere, mi pagis per "viza-banko-karto", kio ebligis al mi ricevi
senprobleme la bileton is ZIELONA GORA, kie atendis min
afable Grazyna kaj
Andrzej, alvenintaj per propra amto.
POLLANDO
tre pla is al mi. Tiu lando, kiu eniras
iom post iom en modernecon vivas certagrade ankoram tradicie.
Eble manko de
mono bremsas iun frenezan modernigadon ; pro tio, mi sentis agrablan
ekvilibron
inter homo kaj naturo, konsciis pri ia trankvila vivo, aprezis agrablan
urbo-aranon.
Eble,
mia opinio pri
la lando ankam venas de la saa karaktero de miaj
gastigantoj ; ni promenis tra
arbaro, vizitis artistojn kaj etnologan muzeon, por dedi i
tempon vespere al
komputilumado. ar mi kunportintis diapozitivojn pri mia
regiono "VOGEZOJ",
miaj geamikoj trovis la bezonatan projekciilon, tre malnova modelo, sed
tamen
tamge funkcianta. Familianoj kaj najbaroj estis invititaj...
granda spektantaro
en la eta ambro !. La bildoj tre pla as, miaj amikoj
tradukas la komentojn.
Fakte, la facileco de nia interkomunikado kaj la rapida traduko
iis la plej
bona varbado por Esperanto !. iuj eestantoj, kiuj
deziris esprimi sian
plezuron fine de la projekcio, kantis koruse, speciale por mi, la
nacian himnon
!. Jen tre emociiga momento...
La
sekvantan tagon, ni
rendevuas kun aliaj regionaj esperantistoj de ZIELONA GORA. Vere fea
loko por
tiu evento !. La restoracio estas giganta vitra domo plenplena je
gigantaj
ekzotaj arboj... Ni kune trinkas en miriga verda5o,
tamga loko lam nia verda
simbolo, tiom pli ke ZIELONA signifas "verda" !.
Kunsidas
apud ni tri
gastoj, inter kiuj la plej babilema "BO}ENA", kiu tuj
simpatias al
mi. Ne plu tre juna virino, sed kun okuloj entuziasme brilantaj,
]i estas, por
mi, pola "kopio" de nia Odette SCHEIDEL !. u ]i
lacius pri
Esperanto !. Tute ne !. \i instruas la lingvon al geknaboj en
gimnazio, planas
labori per la "reto" kun ili, deziras kontaktojn alilande... Plue,
]i
intencas traduki pollingve la libron de la franca paro ROBINEAU... Kia
energio
!.
Por
fini la renkonton,
ni suriras la altan parton de la restoracio, por admiri la urbon.
Ventas kaj
blovas. Finfine, post donaco al mi de la tradukita verka5o
"Sinjoro Tadeo",
jen kunkanto, por adiami... Karaj Poloj, kiel mi amas vin !
Grazyna kaj Andrzej
helpas por havigi al mi la necesan bileton cele pli foran
vojaon, por elekti
la trajn-horaron per komputilo... Trafi iun, kiu parolas la lokan
lingvon,
estas grava helpo por tiaj aferoj...
Post
tri tagoj da
plezura vivo en POLLANDO, mi denove envagonias, por pluvivi
mian aventuron.
Mia bileto validas is VILNIUS, mi e uas
lokon en lit-kupeo. Mi konfesas, ke
la unua kontakto kun la nigra, subtera stacidomo en VARSOVIO ne tro
pla is al
mi. Sen pola mono, mi devis elturnii por malkovri
amtomatan bankon, ricevi
zlotojn, ankam elspezi en la budoj, por havi monerojn... Sed
la klarigoj sur la
]lositaj ]ranketoj estis tiel nebulaj, e se
kelkaj en angla lingvo, ke mi
rezignis uzi ilin. Feli e, mi ekvidas en la labirinto
gardistinon de valizoj...
Jen homa esta5o !. Plue, alia klientino parolas france, kaj
tradukas mian
peton.
Sen
la balasto de la
pezaj paka5oj, mi povas piediri tra la parkoj, apud la
stacidomo,
irkamvagabondi apud la impresa Kultur-Palaco ; la
bildo de VARSOVIO ias nun
pli bela en mia memoro.
Jen
mi, vespere,
grimpanta en la trajnon al VILNIUS samtempe kun gajaj gejunuloj. Oni
montras al
mi la rezervitan liton. Kunvojaas iom maljuna virino, kiu,
bedamrinde, parolas
nur pole. \i estas afabla al mi. Mi provas komuniki per
krajono - mi kunprenis
vortaron - sed...
mia najbarino ne
havas bonan vid-kapablon.
Jen
vojao, kiu
komencias lam tre bona organizado, mi pensas... Mia
kupeo disponigas lavabon
kun kuranta akvo, sapon, etan tualet-tukon, botelon da minerala akvo,
kaj, e
juglandan kukon por la futura matenmano !....
Je
la kvara matene -
jes ! - eniras iu kontrolisto por okulumi al la pasportoj. Ne temis pri
la
unua, la antamuloj tute ne objetis iamaniere al miaj
dokumentoj. Sed, ve... tiu
viro ekgrumblas, pretekstante, ke mankas al mi iu necesa vizo !... Mi
miras...
Neniu informis min, ke vizo estas postulata, por traveturi sur tre
malgranda
distanco la bielorusan teritorion !. Imagu, oni devigas min
ellitii, kaj iri
al la " efurbo" !... Fu]a5o... mi
mallee vojaas, mi devas
retroveturi al POLLANDO !. Ses personoj spertas la saman situacion...
Ni vere
estas arestitaj pro manko de necesa vizo !. Skipo de policistoj devigas
nin
elvagonii, kaj en]losas nin en griza,
maloja atendejo... Ne plu temas pri
turisma vojao, mi travivas kafka-similan, hororan
film-sekvencon !...
Dum
tiu longega
atendado, ne eblas telefoni al iu ajn litovo, nek al iu ajn
esperantisto de
BJELORUSIO, nek al mia amiko, kiu, nunmomente, certe ekvojaas
per sia amto,
por kunpreni min en VILNIUS je la antamplanita horo... Mi
preskam ploras. iuj
Bjelorusoj rikanas al mi. Plie, ili ]ajnas en kutima gluanta
kaj nigra enuo ;
tiu "kaptado" estas kvazam "franda5o" en ilia laboro.
Mi
provas ekparoli angle... Unu komprenas... "Mi ne ploras pri mi, sed mi
pensas pri mia amiko, kiu venas speciale al VILNIUS por ser i
min, li ne estas
ri a, li perdas monon kaj tempon...pro via krueleco !". Li
respondas : "Mi
komprenas, sed mi ne estas la estro", kaj li aldonas : "Ne ploru,
FRANCIO gajnas en ampionado de pied-pilko !". Tiu repliko
sukcesas ridigi
min, sed ne solvas la problemon !
Jen
la sep "arestitoj"
: du junaj italoj, kiuj turismas, Usonano kun sia litova edzino - tre
bela -
kaj du personoj, kiuj parolas ruse, kaj apartias de ni.
Tamen, ilia kapablo en
rusa lingvo tute ne helpas al ili. Al iu el ni mankas la
sankta vizo... "Vi
devas iuj reiri al WARSAWA, por akiri in, ne estas
alia solvo...". Ni,
do, devas atendi la venontan trajnon tien. Feli e, iom da
solidareco estias
inter la kvin viktimoj, kiuj provas paroli angle... Necesas konservi
kuraon.
Sen ese Esperanto-vortoj venas al miaj lipoj,
anstatam la anglaj !. Mi kredis
naive, ke Esperanto certagrade similas la italan lingvon ; do, tiel la
du
italoj povus kompreni min... Granda iluzio : ambam tute ne
komprenas, sed, pli
bone, kiam mi sukcesas uzi la anglan.
Ni
envagonias en la
trajnon, kiu vojas al VARSOVIO, aliaj policistoj "zorgas" pri ni. Unu
el ili aspektas kiel drinkulo, kaj ]ajnigas afablecon al la
grupo, sed tiun
sintenon li montras cele sian distra5on !. Lumo de promesoj en
liaj okuloj
estas ja trompa ; li ]ajnigas sin povo-plena, sed, fakte, li
estas sen rajto
iamaniere helpi. Dum la du horoj da atentado e la pola limo
KUZNICA pro la
]ano de trajn-radoj, aperas du
taksi-]oforoj. Ili proponas al ni
veturigadon
is VILNIUS sen dogana problemo...
sed lam tre kosta prezo !. Tiuj ]oforoj estas Poloj -
eble "amikoj"
de la bjelorusaj policistoj ? Fakte, tiu proponita arano
aspektas organizita,
kaj, ]ajne, ne plu enas la bjelorusan policaron,
kiuj pretas "liveri"
nin al la taksi-stirantoj. Kion decidi ? u ne estus pli kosta
retroiri al
VARSOVIO, kaj trafi tie alian mafion por eventuala akiro de vizo? Longe
hezitas
la italoj, ar ili ne estas tre monhavaj... Finfine, ni
decidas dividi la
koston de la taksi-veturado, ni do vojau kune tiurimede.
El
la bjelorusa
infero, ni reiras al normala situacio. La pola ]oforo estas
agrabla je ni, e
permesas, ke mi telefonu al PANEVEZYS. Bedamrinde, la bopatro
de Algis ne konas
Esperanton, li nur konas vortojn... "policistoj...KUZNICA" ( kiun li
konfuzas kun la litova urbo KAUNAS ), li sekve ne kapablos helpi. En
VILNIUS,
ni alvenos je la 1a posttagmeze anstatam la 8a matene.
Dum
la tuta
posttagmezo, mi vagados sen trafi tamgajn helpantojn, mi
lacias pro la balasto
de miaj pezaj valizoj...
Nu,
mi renkontas
viron, kiu scipovas la anglan, sed ne havas tempon por mi. Poste, jen
bonvola
helpanto, sed li scipovas nek la anglan, nek la francan. Mia
telefon-karto ne
validas en LITOVIO, tutsame mia banko-karto ne utilas en
ma]ino, ankam ne en
gi eto. Nur kiam mi estos akompanata de litovo, kiu
interpretos, la banko konsentos
doni monon, tion mi konstatos pli poste. Mi vagas de espero al
malespero...
Kontaktitan telefon-adreson en VILNIUS donas neniun rezulton. La dua
adreso, e
kiu mi povus peti helpon estas en KAUNAS, sed neniu Litovo konsentos
voki por
mi per sia propra karto ! iu asertas, ke tio estas vana... Mi
ekscios pli
poste, ke laboras tuttage de5orantino en la sidejo de "Litova
Esperanto
Asocio" en KAUNAS, kiu kapablintus helpi !. Pluan adreson de pastro en
VILNIUS mi havas, li parolas Esperanton. Jen fine nekonata, bonvolema
litovo,
kiu afable proponas al mi akompanon is la aludita adreso,
e pagas la
bus-bileton... sed e la indikita loko, ni vidas
]lositan preejon !. En la
enirejo, trovias telefonilo, sed ia uzo alportas
neniun rezulton. "Sidu
apude, diras tiu bonvolemulo, kaj atendu... Mi telefonos por vi el mia
hejmo !"
Ve, post duono da horo, neniu solvo konkretiis.
Mi
refoje decidas
lamiri la straton, kalkulante pri helpo de preterirantoj...
kaj miraklo okazas
!.
Iu
viro kun du infanoj
kompatas min, helpas por ke mi akiru monon litovan en la banko helpe de
mia
propra banko-karto, a etas por mi lokan telefon-karton,
e vokas por mi la
bopatron de Algis en PANEVEZYS !. Tiu lasta informas, ke mi devas iri
en iu
bus-haltejo de la urbo, kie Algis kaptos min post unu horo. Tamen, mia
bonkora
helpanto ne sufi e majstras la anglan. Ne gravas, li vokas
amikinon pli
lingvo-kapablan, kiu tradukas por mi !. Tiu sinsekvo de bonvoluloj vere
savis
min !. Dumtempe, Algis, misinformita, ser is min en KAUNAS !.
Je
la 18a vespere,
Algis, Emgenia kaj la infanoj Tadas kaj Veronika trafos min en
la bus-atendejo.
Ekde tiu momento estos forgesitaj miaj mizeroj !. Mi eniros
feli on, miron,
admiron, emocion, io tio is la fino de mia
vojao !.
Memevidente,
malaperos
la lingvo-problemoj, mi ja vivos plene en Esperantio, kiu, mirinde,
mal]losos
belegan LITOVIO-n al mia koro.
Kion
diri pri LITOVIO
?. Tro da bela5oj rakontindaj !. Iru mem, valoras, valoregas
malkovro de tiu
lando, kiu vere indas je via nepra vizito. Ne forpasu, sen
konatii kun LITOVIO
!.
Kio
elstare pla is al
mi tie ?. Unuavide, bela, verda kamparo kun flor-ri aj
herbejoj, etaj
farm-domoj el ligno, izolitaj bovinoj - multaj kamparanoj posedas nur
unu
beston - i atendas ligita al ]nuro am
eno e fosto. Vespere kaj matene,
virino - am viro - melkas in surloke.
Mi
aprezis ankam la
trankvilan aspekton de la zorge kultivataj kampoj, la kamparanojn
laborantajn
en familiaj grupoj, iuj kliniantaj sur la grundo,
enerale sen helpo de
ma]inoj, la spektaklon de aretoj tirataj de
evalo... Ne malofte, mi haltis
survoje, por ui kvietan spektaklon...
Mi
ankam aludu la
vidon de granda iel-parto...e mi, la montaro
ka]as ofte la horizonton !. Mi
ankam citu la milde rondajn ondojn de la tereno, ie kaj tie en
la tuta lando.
Sed,
kio, efe,
fascinas min, estas... la cikonioj !. Ili ege multas !. Elegantaj
multnombraj
birdoj, kies flugo majestas, noblas... Same noblas ofte la animoj de la
Litovoj... Tiuj cikonioj altiris de mi kriojn de admiro !.
Sekvota
Ginette MARTIN 88290 SAULXURES
sur-MOSELOTTE
SEKVU
NIN TRA KROATIO KAJ SLOVENIO
Antam
20 jaroj, kun
mia amiko fervojisto, mi malkovris JUGOSLAVION per la trajno, kaj la
lokaj
amtobusoj dum unu monato. Mi memoras la belecon kaj la
diversecon de tiu lando
kaj la afablecon de la loantoj el diversaj kulturoj.
Ni
havis kontaktojn
kun Jugoslavoj, kiuj parolis france. Nun mi havas eblecon paroli
esperante kun
gastigantoj el Pasporta Servo ( 2 ) kaj de l'Amikeca Reto ( 1 ). Mia
edzino kaj
mi planis malpli longan vojaon ( tri semajnoj ) pro la
politikaj problemoj,
kiuj nuntempe okazas en la du lastaj partoj de la nuna JUGOSLAVIO (
Serba kaj
Montenegra Federacioj ).
La
veturado per la
germanaj amtovojoj estis iom monotona, antam atingi
AlSTRIO-n. Ni tendumas la
unuan nokton de nia vojao en SALZBURGO, kaj traveturis la
mirindajn Alpojn is
SLOVENIO. Survoje, ni vizitis per trajneto kaj piede la grotojn de
POSTOJNA en
SLOVENIO. i estas unu el la plej ampleksa en la mondo. La
rivero Pivka fosis
la grotojn en karsta altebena5o, kaj naskis stalaktitojn,
stalagmitojn,
drapira5ojn, orgentuberojn, diverskoloritajn konkrementojn kaj
"abelujojn".
Ankam
vespere, ni
malkovris la banurbon OPATIJA e la marbordon KVARNER, apud
impona montaro. Tiu
loko regalis nin per iuj gamoj de verda5oj kaj blua
maro. La mediteranea
vegetalaro de pinarboj, cipresoj, palmoj, cedroj, magnolioj, oleandroj
kovras
parkojn kaj ardenojn de OPATIJA. Ni dormis en nia tendo apud
la maro.
Mi
lamiris la randon
de ADRIATIKO de RIJEKA al SPLIT, ke ni vidis longajn insulojn kovrataj
de arboj
am ]tonoj. Mil insuloj staras en la maro !. La maro
estas turkisblua, kaj
brilas sub la suno. Mi rememoris, ke ekzistis Esperanto-kampadejo en
PRIMO\TEN,
kaj vizitis tiun pitoreskan vilaon konstruita sur duoninsulo.
Ni muntis nian
tendon e la rando de la maro sub pinejo, kiu agrable
bonodoris.
Veturante
lamrande de
la adriatika bordo, kies la konstanta beleco kutimas, subite aperis
TROGIR.
Trans la ponto sur la marbrako, la mezepoka urbo staras. Ni eniris tra
la
fortika5oj per pordego, kaj ni malkovris placon, kaj malnovajn
domojn de
diversaj stiloj romanikaj kaj barokaj.
Surprizis
al ni
tentaklan kaj modernan urbon SPLIT kun siaj domegoj, turoj kaj
industrioj. Sed
la urbocentro estas pli alloga. En la muroj de la palaco de la romania
imperiestro DIOKLECIANO, oni konstruis domojn e la stratetoj
protektitaj de la
suno. Sur placo, staras peristilo, kolumnoj, kaj sfinkso. La
mamzoleo de
DIOKLECIANO estis transformita en katedralo, kaj evoluis en miksitaj
stiloj :
romanika, gotika, kaj renesanca.
Pram]ipo
portis nin
kaj nian amton al la insulo BRA.
Mallara
marbrako kunigas la insulon de la
kontinento. La mediteranea makiso, la pa]tejoj, la vitejoj,
kaj la olivarbejoj
kovras la aliajn terenojn. Oni eltiras la blankajn ]tonojn el
]tonminejoj. Tiun
materialon oni uzas, por konstrui la domojn, kaj estis uzitaj por la
palaco de
DIOKLECIANO en SPLIT.
En
vilao GORJNI
HURNAC, akceptis nin E° gastiganto ankam laboristo en
la loka ]tonindustrio. Li
5us revenis de LITOVIO kun sia litova edzino Dalia. Ili
parolas komunan lingvon
Esperanton. Kun niaj amikoj, ni promenis sur pado en la montaro
is abatejo,
kie astrologoj observis la ielon. La nomo VIDOVA GORA 778
metroj estas la plej
granda pinto de la adriatikaj insuloj. Ni banis nin sur la
plao SLAMI RAR apud
BOL. Tiu plao havas formon de pinta kabo, kiu, meze, estas
kovrita de pinejo.
Per ]ipo, ni ekskursis unu tagon al la insulo HVAR, kaj,
piede, ni vizitis la
mezepokan efurbon HVAR. Sur tiu insulo, estas milde la tutan
jaron, kaj la
vegetalaro estas subtropika.
Post
agrabla restado
e niaj amikoj el BRA, ni forveturis al la
kontinento tra la maro. Ni retrovis
la adriatikan efan vojon "Magistral", kaj traveturis la
marbordon de
MAKARSKA e la flanko de la griza kaj severa montaro BIOKOVO.
Malsupre la vojo,
multaj pinejoj, strandoj kaj rifaj golfetoj ojigas
baniantojn kaj nudistojn,
kiuj sunbrunias.
Ni
preterpasis lagojn
BAINSKA e senvegeta5aj montaroj. La
marbordo estas pli kaj pli dispecigita
antam havenurbo PLOCE, kie finas la fervojo kaj la rivero
NEREVTA. e la
fervoja finstacio de PLOCE, unu trajno trafikas al la bosnia
efurbo SARAJEVO,
sed ne plu al ZAGREBO kaj BEOGRADO, kiel antam la milito.
Inter du monto enoj,
aperas vasta mar a kaj drenita ebena5o, kie kreskas
legomoj kaj fruktoj. e la
randvojo staras multaj budoj, kie oni vendas la produkta5ojn
el la ebena5o kaj
drinka5oj refre]iantaj per
]prucanta akvo el tuboj.
Ni
traveturis BOSNIO-n
lam 10 kilometroj, kaj urbeton NEUM, por atingi DUBROVNIK.
Apud tiu granda
urbo, ni muntis la tendon en tre malgranda privata tendejo. Matene, ni
forveturis al la urbocentro. Ni promenis sur la tre altaj remparoj,
kiuj
irkamas la malnovan urbon. Fiere, tiuj helaj muregoj
kaj turoj el kalka ]tono,
kiel la domoj, staras e la blua maro, protektante la urbon.
Ene
en la malnova
urbo, la konstrua5oj, detruitaj pro la milito, estas
preskam riparitaj. Sed
suferis popola kvartalo, apud la urbo, kie la domegoj kaj la turoj
estis
pafitaj e iuj flankoj. Ni imagis, kiajn
terura5ojn eltenis la loantoj.
Ni
forlasis la belan
DUBROVNIK, por malkovri la naturon, protektatan en la kroataj naciaj
parkoj. Ni
dormis en SKRADIN, apud la nacia parko de KRKA, e
ambro, kiun luas
restoraciestrino.
En
KROATIO, tiujn
gast ambroj estas signataj per ]ildetoj "Sobe" kaj
"Zimmer",
kaj povas kosti inter 100 kaj 200 kunoj. De tiu vilao, ni
vizitis la
akvofalojn de la nacia parko KRKA. Tumulta kaj torenta, la rivero KRKA
tondre
kapsaltas en 17 akvofaloj, kies kelkaj estas 47 metroj altaj.
i kvietias en
estuaro e ADRIATIKO, kiun i fosis en karstaj rokoj.
e la efa vojo N° 1 /
871 inter KNIN kaj PLITVICKA JEZERA, multaj domoj estis detruitaj kaj
bruligitaj per la milito. Ofte, neniu homo loas en tiaj
domoj. Apud la nacia
parko de PLITVICE, ni gastigis e kroatoj, kiuj luis al ni
ambron. Sed,
bedamrinde, la kontaktoj ne povis esti kontentigaj. La afabla
kaj juna
dommastrino alparolis al ni angle kaj kroate, lingvoj kiujn ni ne
konas. Mia
edzino alparolis germane, sed la virino balbutis la germanan. Kiam ni
forlasis
la gastigantan patrinon kaj siaj infanoj, ili adiamis nin
e la pordo,
svingante la manojn.
Post
kelkaj
kilometroj, ni eniris en la Nacia Parko de PLITVICE. Komencis promenado
per "trajno"
amtobuseto, kiu tiras 3 postveturilojn sur asfalta vojo.
i veturigis nin al la
supraj lagoj, kie ni piediris is la malsupraj lagoj, el kiuj
ni trairis unu
per ]ipo. La areo de la parko estas 20.000 hektaroj, naturo de
pura stato, kaj,
en interkruta valo, 200 hektaroj de lagoj senkomparaj en la mondo.
Lagoj ie
ekzistas multaj kaj belaj, sed tiuj el PLITVICE, krom iliaj situacioj,
prezentas fenomenojn de vivanta tufo, kiu kreskas, kaj malkreskas,
erodias,
mortas kaj renaskias. Pli ol cento da lagoj - nutrataj de la
riveroj BJELA kaj
CRNA RIJEKA, kaj multe da fontoj estas la plej vastaj. La
naturspeco de ilia
grundo estas dolomitaj. La malsupraj lagoj havas kalkan substrukturon.
Susuraj
kaj surdigaj
akvofaloj ligas iujn akvajn spacojn. Ni miris tiujn
]ammajn akvoludojn, kiuj
falas en pura blua akvo. Je la fino de nia piedirado, aperis la grandaj
orgenoj, 76 metroj altaj, de la akvofaloj PLITVICE.
Ni
revenis al SLOVENIO
e tendejo de METLIKA. La lasta etapo en eks-JUGOSLAVIO estis
e familio en
LJUBLJANA \MARTNO, vilao de la slovena
efurbo. Nur la juna patrino de tri
infanoj parolas Esperante. Niaj gastigantoj donis al ni interesajn
informojn,
por viziti la regionon. La urbo-centro tre komerca estas tre alloga,
dank' al
la diversecoj de la arkitekturo : elegantaj renesancaj domoj, kaj
itala-amstria
baroka stilo. La etoso de LJUBLJANA estas pli provinca ol
land efurbo. De
\MARTNO, ni ekskursis al la lago de BLED,
irkamita de montaro kaj arbaro, kie,
meze staras preejo de stilo amstro-hungara sur eta
insulo.
Ni
revenis tra ALPOJ
per pli trankvilaj vojoj al la amtostrato, por aprezi la
montarojn, e HALLEIM
apud SALZBURGO, ni tendumis meze de homoj el multe da Emropaj
landoj. Ni
revenis hejmen kun la kapo plena de memora5oj. KROATIO kaj
SLOVENIO ekonomie
]aniis al la konsumanta socio. La
vivniveloj inter la civitanoj estas pli
grandaj. La prezoj estas altaj por multaj civitanoj. Prezoj de la
nutra5oj
similas al niaj francaj prezoj, sed salajroj malaltaj inter 1200 kunoj
kaj 3200
kunoj en KROATIO. En SLOVENIO, ili estas iom pli altaj.
Bedamrinde, limoj
aperis inter la landoj. Rilatoj kun SERBIO ne estas bonaj. La Serboj
devas peti
vizon, por viziti KROATIO-n, kondi e ke ili havu familianojn
en KROATIO. Niaj
gastigantoj ion bedamris la dispartigon de JUGOSLAVIO, kiu
malfavoras la
rilatojn inter la popoloj.
SLOVENIO
aperas pli
ri a ol KROATIO. En KROATIO, turistoj revenis, efe
el E$IO, POLLANDO, kaj
SLOVAKIO. La germanoj kaj amstrioj venas, kaj francoj estas
malpli nombraj.
Dum
kaj post nia
veturado, ni cerbumis pri alia rimedo, por vojai. La
amtomobilo tre rapidas
por malkovri la landojn kaj la popolojn. Kiam oni stiras la
amton, iam oni ne
povas rigardi, kaj plene ui la pejzaon.
Ankam konduki amton post pluraj horoj
kaj kilometroj estas stre iga, lacega kaj danera por
ni kaj aliaj veturantoj.
Tro multaj ]oforoj endanerigas la aliajn pro ilia
frenezeco kaj ne respektemo
al la veturkodo. Tiu veturilo detruas nian vivmedion pro la polucio,
kaj
asfiksias la urbojn. En la trajnoj, oni vojaas kun la popoloj. Bedamrinde,
ni malfidelis la trajnon,
kiun ni uzas ofte por vojai, pro malpraktikaj kamzoj
en iuj regionoj. Ni uzis
la amtobuson, por atingi centron de granda urbo kiel
LJUBLJANA. Mi pensas al la
malrapidaj transportiloj, kiel la piedmigrado, la biciklo, kaj
e la ruldomo,
tirata de evalo. Ili estas avantaaj por bone
kompreni la aliajn regionojn,
respekti la naturon kaj la silenton de iuj. Certe, dank' al
tiuj
transportrimedoj, ni malstre ias, kaj sanigas nian
menson kaj korpon per
fizika peno. Jam mi trovas bonajn konsilojn en mia kutima gvidlibro
"l'Amikeca
Reto" ( ! ).
Bruno
HENRY
VARMA
85-a UNIVERSALA KONGRESO EN TEL-AVIV
En
la jaro 2000,
ISRAELO estas la lando de la Universala Kongreso. La 25-an de Julio,
fru-matene,
mi forflugis, kaj, en la posttagmezo, jam estis en nova lando kun
misteraj
skriboj kaj tre varma vetero. TEL-AVIV, e la bordo de
MEDITERANEO, donas
aspekton de turisma urbo kun tre belaj strandoj kaj multaj hoteloj. La
kongresejaj salonoj trovias en la dua kaj tria
etaoj de hotelo DAN- PANORAMA.
Nia hotelo estis je 15 minutoj piede de la kongreseja hotelo. Tio povis
esti
agrabla promeno lamlonge de la strando am laciga
pa]ado al kongresejo.
Jam en mateno, varmis la suno, sed,
interne, ie funkciis klimatiziloj en hotelo,
amtobusoj en la kongresejo.
Entute aliis 1212 homoj el 61 landoj. Dum la Interkona
Vespero, mi povis vidi
multajn konatajn vizaojn kaj retrovi malnovajn geamikojn. Jen
mia japana
korespondantino kaj ]ia edzo. \i verkis la artikolon
"Mia franca patrino"
por "La Informilo".
En
la posta tago,
okazis la Solena Malfermo. La Prezidanto de L.K.K., Amri WANDEL,
rememorigis,
ke, antam 33 jaroj, en 1967, jam estis planita Universala
Kongreso en TEL-AVIV,
sed, tiam, pro la milito, i okazis en ROTERDAMO. Intertempe,
U.E.A. kaj la
Israela Esperanto-movado amdacis reprovi organizi Universalan
Kongreson en
ISRAELO. Tial, aparte bonvenaj estis la partoprenantoj de
i-tiu kongreso. En
sia mesao, la enerala Direktoro de U.N.E.S.K.O.,
menciante la kongresan temon
"Lingvo kaj Kulturo de Paco" emfazis, ke Esperanto estas lingvo de
paco, kreita por fori komprenion inter
iuj homoj.
La
programo, dum la
kongresa semajno, estis ampleksa, kaj necesis selekti la plej
]atatajn programerojn,
kelkfoje kun rezigno pri iu interesa prelego. Tial, tre
ver]ajne, iu
kongresano havis malsaman sperton, kaj malsame travivis tiun semajnon.
Pro tio,
eblas raporti nur pri propraj spertoj. Mi eestis diversajn
prelegojn kaj
kursojn pri la hebrea kaj pri la arabaj lingvoj. Malfacilaj lingvoj,
kiuj
skribias efe nur per konsonantoj, kvazam
la vokaloj superfluas, ar ( eble ?
) facile diveneblaj dum legado. Male al la franca lingvo, kiu havas ne
prononcatajn literojn, en la hebrea kaj la araba estas ne skribitaj
literoj.
Ver]ajne, tiuj lingvoj restos damre fremdaj al mi.
Tre interesa estis prelego
pri la temo "Kio kaj kiu estas judo ?". u temas pri membro de
iu (
antikva ) popolo, la ( juda popolo ) am pri ano de la religio
( la juda religio
) ?. Am eble pri kombino de ambam ?.
La
prelegoj pri astrofiziko de Amri WANDEL estas
iam tre interesaj. Ver]ajne, multaj memoras pri liaj
berlinaj prelegoj pri
suneklipso. i-jare, li provis kapti la atenton de la
amskultantoj per la temo
: "Ses tagoj de kreado : de la praeksplodo is la homo". Li
provis
kompari la frazojn el la biblia rakonto de GENEZO kun la modernaj
teorioj pri
la kreado de la Universo kaj evoluo de vivo sur la tero. Mi eksciis,
dum la
kongreso, ke kreiis nova fak-asocio A.E.K. Astronomia
Esperanta-Klubo.
La
nacia vespero estis
tre interesa. i prezentis la folkloron de nova lando,
ISRAELO, ne nur en la
hebrea, sed ankam en la jida kaj rusa lingvoj kun la fama
kanto "KALINKA"... Fakte,
tiu grupo originas el LITOVIO, kaj,
tiel, kunportis parton de sia tiama kulturo. ( En ISRAELO, pli ol 6 %
de
loantoj parolas ruse, efe inter la nov-enmigrintoj
).
Por
la teatra vespero, estis prezentita "La
Poto" de \alom Alej%em. Vida JERMANN, profesia
zagreba aktorino,
surscenigis tiun monologon kun granda investo de energio kaj granda
profesia
engaio. Monologo de simpla hebreino, kiu venas al
rabeno, por "peti
juon". La klarigo estas ege longa, ar, fakte,
efe temas pri abundo da
babila ado, da kla ado, kiuj ja povas namzi
multajn homojn, kaj, fakte, tute
senvortigas, kaj svenigas la amskultantan rabenon. Dum la tuta
teatra5o, la
rabeno damre silentis, e ne unu vorton diris.
La
tuttaga ekskurso
okazis sabate al JERUSALEMO kaj BETLEHEMO. La malnova urbo JERUSALEMO
konsistas
el diversaj partoj am kvartaloj. La araba, la juda, la
kristana kaj la aramea
kvartaloj. Tie, kunvivas, am aparte vivas, diversaj religioj
kaj gentoj kun
tiom da malsamaj simboloj.
En
la preejo "Patro
Nia", JESUO instruis al siaj dis iploj la preon
"Patro Nia",
kaj amguris la detruon de JERUSALEMO. Tie, trovias
Esperant-lingva tabulo kun
la fama preo, inter 60 diversaj aliaj tabuloj divers-lingvaj.
En
la juda parto,
estas La Muro de Lamentadoj, ege grava loko por judoj. BETLEHEMO estas
en
Palestina zono.
Ankam
tie estas
preejoj ortodoksa kaj katolika, ambam abunde
vizitataj. Tie, ni tagmanis
rapide kaj modeste.
"Falafa"
estas speco de bulko, kiun oni plenigas per diversaj salatoj,
am e viandoj. i
ias bongusta sandvi o rapide preparita. En malpli ol
unu horo, 100 homoj povis
tie tagmani. La pejzao ekster JERUSALEMO estas
dezerta.
Videblas
nudaj ]tonaj
montoj. Tamen, de tempo al tempo, eblas vidi de la amtobuso
beduenajn "kampadajejojn"
kaj ]afojn, kiuj pa]tias. Kion ili
manas ? Preskam ne estas kreska5oj,
efe
]tonoj. Vilaoj sur ]tonaj montoj konsistas
nur el blankaj domoj sen-tegmentaj,
malabundas la koloroj, ardas la suno. Nekutima pejzao.
Mi
ne partoprenis la
bankedon, kiu, ]ajne, estis tre ]atata kun diversaj
kaj bongustaj pladoj kaj
vinoj. i, mirakle, ( ISRAELO ja estas lando de mirakloj )
finiis ustatempe,
kaj lasis la salonon al iuj kongresanoj por la kongresa balo.
La orkestro
ludis preskam seninterrompe dum la tuta vespero, kaj sukcesis
kapti la emon al
dancado de multaj eestantoj. La muziko estis, kelkfoje, tre
vigla, kaj ne iam
evidentis kiel danci. Tamen, kun iom da inventemo kaj fantazio eblis.
Surprize,
tre ]atata kantisto de la nacia refoje kantis, por ni, en la
jida lingvo.
I.K.E.F.,
Internacia
Komerca kaj Ekonomia Fak-grupo, organizis viziton al hebrea firmao
ESHED, fama
pro produktado de amtomatoj, robotoj por edukado, kaj aliaj
altteknologiaj
sistemoj. Tio ebligis iom kompreni la ekonomian flankon de ISRAELO.
Lam tiu
flanko, i estas kvazam insulo, kiu komercas
efe kun okcidentaj landoj, USONO,
JAPANIO, sed malofte kun najbaraj landoj. iaj industrio kaj
tekniko estas tre
avangarda. i grave celas rapidan edukion de la
nov-enmigrintoj, por altigi la
intelektan kapitalon, kaj respondi al la bezonoj de la industrio kaj de
]anianta teknika mondo. uste,
pri tiu temo prelegis Moïse BEN-PORAT. Tial
estas uzataj, en ISRAELO, specialaj metodoj por la evoluo de la
stud-teknologio, la enhavo kaj la rimedoj. Samtempe, oni efektivigas
metodon
por la plibonigo de la eneralaj pensmanieroj ( kognitivaj
parametroj ).
iuj- i metodoj estas kombinataj praktike, por
grandigi la intelektan kapitalon
de la organizoj. e la fino de sia prelego, li prezentis du
enigmojn :
1 )
Kiel meti malmolan ovon en normalan vin-botelon, sen rompi am
tran i la ovon.
Surloke, li montris la solvon.
2 )
Kiel trapiki krudan terpomon per du su pajloj en 3 am
4 sekundoj ?. Al tiu
enigmo, ni ricevos la solvon en ZAGREBO.
En
iu vespero, okazis
la duontaga ekskurso, krozado sur MEDITERANEO e TEL-AVIV, kun
vespermano sur
la ]ipo. Tamen, i okazis nur dum la ]ipo
restis e kajo ne dum veturado,
ver]ajne pro troa movio. La
antam-mano estis servita antam
for]ipio, kaj la
efmano post reveno. Do, fakte, multe pli abunda
mano ol nur "Falafa".
Dum la veturado, ni povis admiri la lumigitan TEL-AVIVO-n. Atendis nin
agrabla
surprizo : venis al la ]ipo ventro-dancistino, kiu dancis, por
ni, iom araba
stilo.
La
tagoj pasis,
TEL-AVIV iis malpli fremda, sed proksimiis la fino
de la kongreso. La solena
fermo eblis dank' al la multaj kunlaborantoj, por sukcesigi
i-tiun kongreson
en TEL-AVIVO. Multaj jam rendevuis, por 2001, en ZAGREBO. Sur la apuda
foto,
okazas la transdono de flago por la venonta kongreso en ZAGREBO.
Andreo
GROSSMANN
LA
22-a EBALTA ESPERANTISTA PRINTEMPO
En
norda POLLANDO, e
la Balta Maro, proksime de urbo KOSZALIN, okazadas iun duan
jaron tradicia
Printempa Esperanto-Feriado, jam de pli ol 20 jaroj. En 2000, okazis la
22-a
ebalta Esperantista Printempo, en urbeto MIELNO e
la marbordo. i damris
preskam 2 semajnojn de la 30-a de Majo is la 11-a de
Junio. En antamaj jaroj,
ia damro variis de unu is du semajnoj.
Partoprenis
in 80
homoj el deko da landoj. La programo plenigis nur la posttagmezojn kaj
la
vesperojn. En la mateno, ni estis liberaj, kaj necesis iom mem organizi
sian
programon. Okazis
lingvo-perfektigado
en 3 nivelaj konversaciaj rondoj. Tamen, plej interesaj estis la
vesperaj
programoj. Diversaj prelegoj kaptis la atenton de la publiko.
Partoprenantoj el
diversaj landoj prezentis ion pri sia lando. Esperanto-movado,
aktiveco,
kartoj, k.t.p..
Ankam
iuj fakaj
prelegoj estis tre interesaj. Preskam iu-vespere,
eblis danci dank' al agrabla
muziko. E en la unua vespero, profesi-nivelaj danco-paroj
prezentis sian
talentoj per altnivelaj dancoj. La hotelo estis komforta, kaj nur je 50
m de la
marbordo. Bedamrinde, i estis ne nur por
Esperantistoj, alia grupo da poloj
in okupis, sed manis je malsamaj horoj. Tamen, la
etoso estis simpatia kaj
amika.
Multaj
kantemuloj
agrabligis in per siaj mirindaj vo oj.
Dum
la franca vespero,
mi prezentis video-filmon pri la Universala Kongreso en MONTPELLIER en
Esperanto.
Krome,
mi provis skizi
la aktivecon de nia Federacio kaj de la fak-asocio T.A.K.E.. Loka
televid-stacio
intervjuis min. La intervjuantino parolis Esperanton ; la tuto
damris 5
minutojn.
La
vetero en tiu norda parto de POLLANDO estis
varia kaj ]anema. En iuj tagoj, la vento estis
malagrabla, efe de la
marbordo. En pli kvietaj tagoj, pli abundis homoj e la
strando, estis agrable
sunumi kaj sunbrunii. Simpla vento-]irmilo tiam
ebligis tute forgesi la damran
venton, kaj senti la efikon de varmega suno. Multaj
vento-]irmiloj, plantitaj
en la sablo, donis apartan aspekton al tiu norda strando.
La
maro estis malvarma
( eble 13 / 15° ), nur kurauloj sukcesis eniri. En
julio kaj amgusto, la
strandoj estas plenplenaj je feriantoj, kaj pli abundas
naemuloj, sed e tiam
la maro superas nur 16°.
Dum ekskursaj
tagoj, ni vizitis modernan urbon KO\ALIN, la haven-urbo
KOLOBRZEG kaj la
Slovinan Nacian Parkon. Tie estis vizitinda rekonstruita slovina
pravilao kaj
natur-arbara muzeo. Krome, la marbordo karakterizias pro la
fenomeno de
migrantaj apud-maraj dunoj, kies alteco iafoje egalas 40-50 metrojn
super la
marnivelo. La vento, aparte, malagrablas, kiam i
]torme blovas sablon, sed
indas sperti tian pejzaon de virga naturo. En
KO\ALIN, ni vizitis tre modernan
kulturdomon, kie la Esperanto-grupo ver]ajne ankam
disponos pri salono. Ni
faris fotojn antam Esperanto-monumentoj, memor-]tono
pri kverko de paco.
La
arano finiis per
agrabla adiama vespero e bivakfajro.
Tiam
silentis la
vento, someris la vetero, kaj, arme, sonis Esperanto-kantoj
en la malrapide
noktianta ielo. u ree al MIELNO en 2001,
por retrovi la geamikojn ??. Kaj vi
??. Ankam vi estas bonvena.
La
efa organizanto de tiu arano estis S-ro
Czeslaw BARANOVSKI. Li, fakte, preskam ion mem
prizorgis : la akcepton de la
nov-alvenantoj, la restadon, la programon , kaj e la gvidadon
de konversacia
rondo. Ankam dum la ekskursoj, li sperte klarigis pri la plej
diversaj
vidinda5oj.
iuj
partoprenantoj dankis lin.
Nekonata
raportanto
DIVERSA4OJ
ASSOCIATION
"REINSERTION ET ESPERANTO"
L'association "REINSERTION ET ESPERANTO",
créée en 1997, futur
centre professionnel d'Espéranto, poursuit son projet, qui
consiste à
professionnaliser des jeunes avec l'Espéranto, et à
les embaucher, après que
ceux-ci auront acquis un haut niveau de compétence dans la
Langue
Internationale.
Une
prospection, menée pendant deux mois, dans toute la
région
LANGUEDOC-ROUSSILLON, a permis de recruter quatre jeunes et de
commencer, dès
novembre 1999, un enseignement intensif et gratuit de la langue
à raison de 20
heures de cours par semaine. Les 4 candidats ( 19 à 28 ans )
étaient tous des
chômeurs. Au bout de quinze jours, deux d'entre eux, sans
crier gare, ne
donnaient plus signe de vie. Les deux autres continuaient, et,
aujourd'hui, un
seul répond à l'appel. Voici donc ZOHRA, 21 ans, au
profil tout à fait adapté
au projet qui, de plus, a fait montre d'assiduité durant les
cours, mais aussi
pendant les stages de BOURESSE, AGDE et SETE, qui mérite
d'être saluée. Elle a
réussi son deuxième degré, et
prépare, depuis quelques mois, la Kapableco.
C'est la première satisfaction. Zohra devrait devenir un
élément essentiel de
ce projet.
La
deuxième satisfaction réside dans l'engagement de
deux collèges à créer un
cours payant d'Espéranto dès la rentrée
2000. Cela est arrivé, grâce à Zohra,
mais également, parce que l'action menée dans les
écoles depuis trois ans
commence à porter ses fruits.
Voici, pour cette année, les grands axes de notre
action :
-la
poursuite de la formation de Zohra
-la
présentation de l'Espéranto dans les écoles,
collèges et lycées
-l'organisation
des cours dans les deux
collèges... et dans les autres à venir
-la
dernière touche à notre site Internet, qui
devrait être sur "la Toile" avant Noël
-les
conférences pour le grand public
-le
stage de fin de semaine organisé chaque mois
depuis deux ans ;
-et,
surtout, le dépôt de ce dossier
Emploi-Jeunes, avec, espérons-le, une réponse
favorable.
Thierry
SALADIN, Président
Patrice
BRANDY, Trésorier
"La
Informilo" n° 112 : 4-a trimestro
2.000 : 53 paoj
ANGULO
DE LA PREZIDANTO
Nia
nuna prioritato !...
Dinamikaj agadoj sekvu bonajn parolojn ! Post la morto de
nia amiko
Jean-Paul COLNOT, la fondinto de la PerKoresponda Kurso, ni promesis
pluvivigi
tiun plej interesan iniciaton. Pluraj kunvenoj pritraktis la temon,
kurauloj
konsentis transpreni parton de la diversaj taskoj.
Por
allogi la 5urnalistojn, ni decidis, ke, en iu
departemento, loka korespondanto
skribos gazetartikolon, por anonci la funkciadon de PerKoresponda
Kurso, kaj
donos po]t-adreson kaj telefon-numeron de esperantisto
loanta surloke, por
respondi al la demandoj de la gazet-legintoj.
Tamen, ni scias, ke ne sufi as tiu rimedo por
varbi gelernantojn de la
Internacia Lingvo, plue efikas varbi ni mem pervo e, en multaj
okazoj, homojn
al kiuj ni prezentis la avantaojn de Esperanto.
Nun
estas enskribintaj nur 7 personoj... Ridinda nombro en niaj du regionoj
!.
Nepre ni ambiciu duobligi la ciferon dum la jaro 2011 ! Krome, ni devu
kuraigi
la enskribintoj al la lernado, stimuli ilin per renkontoj dum la
damro de la
studado, per invito al partopreno al diversaj organiza5oj de
la lokaj grupoj
kaj en la regionaj staoj.
La
amikoj, kiuj konsentis transpreni la taskon, kalkulas pri vi, por
rekruti
novajn gelernantojn. Ni ne senrevigu ilin !.
François-Xavier
GILBERT
GRUPOJ
"
NANCIO :
Al
nelacigebla samideano !.
Publika
omao dedi ita al nia amiko Roger
DEGRELLE, okaze de nia amtuna, kultura semajnfino en
VOLKRANGE, la 25-an de
Oktobro 2000
Alparolas
la
Prezidanto de ESPERANTO FRANCE-EST, François-Xavier GILBERT
Karaj
geamikoj,
Certe
vi legis, ke nia
kara amiko J.P. COLNOT kolektis artikolojn de "La Informilo" pri la
vivo de nia Federacio kaj de la diversaj kluboj de niaj du regionoj,
LORENO kaj
ALZACO. Tiuj
informoj estis en]ovitaj
en komputilo.
Tiamaniere,
la uzanto
povas tre facile trovi informojn pri preciza temo. Mi uzis tiun
metodon, por
trovi rimedojn pri nia amiko Roger DEGRELLE, kiu prizorgas delonge la
Libro-Servon.
En
la 26-a "La
Informilo", en Julio 1957, mi legis tiujn liniojn :
"Aperis
mirinda
nova lernanto : li lernis Esperanton en 2 semajnoj, ekinstruis
in unu monaton
poste". La redaktoro incitis nin legi la kapartikolon verkitan de li
mem
sub la titolo : "Impresoj de nova esperantisto", kaj sekvis 20 linioj
en perfekta Esperanto, klarigante, kial kaj kiel li
interesiis, kaj lernis la
Internacian Lingvon. Vi trovos tiun ateston en la venonta "La
Informilo".
Kompreneble, vi divenis, ke la skribinto estis Roger DEGRELLE !!!. Tra
tiuj
linioj, li montris, ke li tuj komprenis, kaj profunde akceptisla kernan
ideon
de Esperanto : la frateco !.
En
tiu epoko, li
studas en NANCIO, kaj partoprenas la vivon de la loka klubo. Aktive...
J.P.
COLNOT rakontas tiun anekdoton : "Dum
Majo, prelegis Roger kun lumbildoj faritaj dum sia soldata vivo en
ALERIO. Li
rakontis, parolis interalie pri "tineo". Neniu diris ion, krom mi :
"tineo"
?. Kio estas ?. Eble mi eraris, balbutis Roero. Finfine, ni
kontrolis en
vortaro "tineo = une mite". Do, jen vorto, kiun neniu komprenis,
ar
i ne estas ofte uzata. Sed neniu kurais peti
ian signifon !.
Dank'
al komencanto, ni lernis ion !".
Li
plulernas, kaj,
Maje 1957, trapasas la duan ekzamenon kun la cito "tre bone". "La
Informilo" raportas ke, dum la kampanjo favore al Esperanto, la peticio
en
NANCY ricevis irkam 3000 subskribojn. La
efa rikoltinto estis Roger DEGRELLE,
kiu, unue, sukcesis subskribigi la episkopon de NANCY !. Poste, tute
nature,
subskribis iuj pastroj katolikaj irkam
NANCY, iuj estroj de katolikaj
lernejoj...
Grava
evento okazis por li, en Marto 1958.
Esperantista amiko E. SCHMITT raportas en "La Informilo" : "Nia
samideano Roger DEGRELLE, kies esperanta aktiveco en la katolika medio
estis
mirinde fruktodona, ricevis la pastrecon katolikan en la Supera
Seminario de
NANCY la 22-an de Marto 1958. Li eniris la sacerdotecon en la
preejo Sankta
Petro, farante unuafoje sanktan meson. La ceremonio, okazanta la Paskan
diman on, estis grandioza. La navojn tute plenigis la familio,
la amikoj, la
fideluloj...".
Rapide,
li konsentas
engaii en la Komitato de la Orientfranca Federacio
: li farias membro okaze
de la balotado dum la enerala Asembleo de 1.958. Li
translokias en JOEUF la
postan jaron. En 1975, li transprenas la taskon de sekretario en la
estraro de
nia Federacio, postenon en kiu li de5oris is 1980.
Kaj
li instruas, u
okaze de niaj kongresoj, u kadre de la PerKoresponda Kurso.
Kaj li, damre,
profundigas sian scion de la lingvo : somere 1976, li trapasas, kaj
sukcesas en
GRESILLON la "Pedagogian Ateston".
Kun
kelkaj komitatanoj, li aktivas ene de la Komisiono por
Infanao.
"La
Informilo",
en la rubriko "Nekrologo" anoncas : "La 19-an de Marto 1977,
forpasis S-ino Germaine DEGRELLE, patrino de nia sekretario Roger
DEGRELLE.
\i
estis 78-jara. Post sia filo, ankam ]i
eklernis Esperanton per nia PerKoresponda Kurso, antam
preskam 20 jaroj. \i
estis membrino de nia Federacio is la pasinta jaro". Post tiu
dolora
evento, nia amiko Roger decidis, pere de la mono de sia patrino, krei
Libro-Servon. Estas fulma sukceso. "La Informilo" indikas : 130
titoloj proponitaj, pli ol 420 libroj venditaj, liveritaj kaj
e pagitaj !.
Vera
rekordo, ar la
Libro-Servo naskiis i-jare !.
En
Majo 84, la
enerala Asembleo decidas la transdonon de la Libro-Servo al
la Federacio, mi
citas "La Informilo-n":"Fakte, Roger DEGRELLE, la kreinto de la
Libro-Servo, ege deziras, ke i fariu fako de la
Federacio, kaj ne plu restu
privata afero : la Prezidanto dankas lin pro la giganta laboro, kiun li
faris,
kaj vo donigas tiun proponon, kiu estas unuanime adoptita".
Tamen,
li damre
funkciigas in, kaj respondecas pri i
ankoram nuntempe. Tiun Servo-Libron
multe aprecas la partoprenantoj de la Federaciaj staoj ; plej
ofte, de5oris
sen ese, malantam la kaso, S-ino COLNOT, dank' al kiu
Roger povus instrui en
diversaj klas ambroj.
Okaze
de kampanjo, por
havi kontaktojn kun la politikistoj, la 20-an de Novembro 1979, li
veturis al
METZ kun S-ino MAS kaj J.P. COLNOT, por renkonti tie Sinjoron LAURAIN,
deputiton, kaj al NANCIO, la 27-an de Decembro, Sinjoron HURIET,
eneralan
Konsilanton de MEURTHE-et-MOSELLE. Ambam deklaris sin favoraj,
por deponi
leproponon.
Tiu
deklaro ]ajnis
serioza, ar,... okaze de la Federacia Kongreso en METZ, la
26-a de Aprilo,
post la plena kunsido, eestis ankam Sinjoro LAURAIN
la meson en Esperanto,
celebritan de pastro DEGRELLE en la kapelo de la kastelo...".
Baldam,
oni mencias
170 titolojn en 1983, 300 en 1986.
Katalogo
de tiu fonto
necesigas 8 paojn en "La Informilo" Perpo]te, oni
mendas la
deziratajn librojn ; dum la staoj, oni trafoliumas, kaj, ofte
a etas, la
proponitajn librojn. La lastaj aperintaj titoloj prezentas sin sur la
bretoj de
la Libro- Servo. Multaj geamikoj skribas, por diri sian komenton pro la
ekzisto
de tiu ebleco legeti, kaj a eti la librojn, kiuj
pla as am interesas post
rapida tralegado.
Bedamrinde,
ne
trovias inter ni, homo, kiu kapablas, am havas
sufi e da tempo, por recenzi "librojn",
ar "La Informilo" ]atus publiki tiujn analizojn, por
helpi al niaj
gelernantoj elekton de valora lega5o.
Mi
volas fini, per
humora noto, ar nia amiko Roger DEGRELLE atentigis nacian
gazetaron, kiam li
prezidis la nuptan ceremonion de sia propra filo !. La granda titolo
"Un
prêtre marie son fils" allogis la emantojn de skandalo..., sed
ili
malkovris belan ekzemplon de granda koro !.
Kara
amiko, kun
grandega plezuro, je la nomo de la granda familio de la regiona
esperantistaro,
mi donacas al vi tiujn 2 librojn : katolikan meslibron kaj
lega5aron en Esperanto.
François-Xavier
GILBERT
-COLMAR
:
T.A.K.E.-LA
DOMO
de5oris en budo dum la 11-a Libro-Foiro de COLMAR, la lastan
semajnfinon de
Novembro. La temo "Ni reskribu la mondon !" plene tamgis por
la
Esperantistoj, kiuj alparolis dekojn da vizitantoj dum du plenaj tagoj.
De5oris
André
GROSSMANN, Roberto KUENY kaj Edmond LUDWIG. Helpis en disdonado de
centoj da "1er
Rendez-Vous avec la Langue Internationale" Christa kaj Carine.
Tiu
agadero ankam
estis la unua testo de la nova aliilo de la PerKoresponda
Kurso de ESPERANTO
France-Est, kies gvido estas transprenita de Roberto KUENY.
La
jarfinaj festoj
estas oportuna okazo, por viziti la T.T.T. Ejon de la urbo !. Plej
okul-trafaj
kolor-fotoj, plej tamgaj komentoj tutcerte instigos turistojn
al interesoplena
vizito de tiu arma elzaca urbo !. Tiun mirigan kaj mirindan
prezentadon en 6
lingvoj - franca, germana, angla, Esperanta, hispana kaj portugala - ni
]uldas
al J.F.
SCHWAIGER,
finstudinto pri komunikado. Gratulon
al li !.
ZAMENHOF-festo
trilanda en FREJBURGO ( GERMANIO
) iis lingvo-festivalo ! :
Sabate,
la 9-an de
Decembro 2000, okaze de la tradicia trilanda ZAMENHOF-festo en
FREJBURGO,
kvardeko da diversnaciaj esperantistoj vigle debatis pri regiona
lingvo-politiko sub gvido de Bernad FINGER, juna amtoro de
i-tema scienca
laboro e la Universitato de FREJBURGO.
Pri
la kvara lingvo de
SVISLANDO, la roman a, prelegis juna esperantista
kaprobredisto, Gerean
GANZING, produktisto de frandinda kaprofromao kaj klera
poligloto !.
E
la svisaj samideanoj lernis nekonata5ojn.
Manfred
WESTERMAYER
vojaigis lumbilde tra INIO kaj SIBERIO. Post
prezento de amata libro "Milito
kontram salamandroj" de Karel APEK, ekregis emocio,
kiam Ursula NIESERT
informis pri homa tragedio. Temas pri la sorto de Esperantisto,
eroka Indiano,
enkarcerigita kaj mortkondamnita en USONO, kiu luktas por reviziado de
sia
juproceso. Informojn pri helpo-komitato, vi petu e
Ursula NIESERT, e Germana
Esperanto-Asocio, am e S.A.T..
Edmond
LUDWIG
"Bonvenon
en COLMAR" :
Jean-François
SCHWEIGER est un internaute colmarien, qui mérite
d'être "visité" sur
la "grande toile", à plus d'un titre.
Depuis
Décembre 1999,
il anime un site privé, qui propose une foule d'informations
pratiques sur la
cité de BARTHOLDI.
Et
ces derniers jours,
il a tout à fait spontanément mis en place une page
bien illustrée sur les
marchés de Noël.
Et,
en plus, le site
peut se visiter en plusieurs langues...dont l'Espéranto.
"Bonvenon
en
COLMAR", dit la page d'accueil du site dans la Langue Internationale...
De
quoi assurer la
promotion de COLMAR et de ses marchés de Noël
à travers le monde entier.
Les
Dernières
Nouvelles d'Alsace
16
Décembre 2.000
"
BAR-le-DUC :
La
unua kunveno de la
studjaro okazis, kiel kutime, la duan mardon de la monato, la 12-an de
Septembro.
Geklubanoj
de
ST-DIZIER, DOMPCEVIN ( apud ST-MIHIEL ), kaj de VOID ( apud COMMERCY )
kuniis
kun la BAR-le-DUC-anoj en la "Centre Social Marbot-Hinot" de
BAR-le-DUC je la 20a 30 is la 22a 30.
Post
inter]anoj pri
agrablaj feritempoj, oni pritraktis la klubajn aferojn :
-
la lastaj detaloj
pri la organizo de la tradicia amto-ralio estis donitaj de
Suzanne : diman e,
la 24-an de Septembro, la starton donos la organizantinoj, je la 9a
horo Placo
ZAMENHOF, en BAR-le-DUC. Ili esperas multajn konkursontojn,
ar estas invititaj
esperantistoj kaj "palvizauloj". Fakte, tiu amika renkonto
estos
okazo prezenti la Internacian Lingvon en agrabla etoso
-
oni ne mankis
re-informi pri la regiona stao, kiu okazos dum la semajnfino
de la 14a kaj 15a
de Oktobro en la kastelo "Volkrange" apud THIONVILLE.
Poste,
la 9 eestantoj
iomete studis la uzon de la diversaj afiksoj. Dum la venonta kunveno,
la 10an
de Oktobro, okazos la enerala Asembleo de nia grupo.
Intertempe,
25
gepartoprenantoj, dank' al nekutimaj vojoj kaj scivolemaj demandoj,
malkovris
dum la ralio pitoreskajn angulojn de la
irkama5oj de BAR-le-DUC.
Sukcesis
nia jara
amto-ralio ! :
Je
la 23-a de
Septembro, dudek personoj kunvenis, por pasigi kune agrablan tagon,
okaze de la
"Esperanto promenad-ralio".
iuj
alvenis je la 9a,
diman e matene, sur la Zamenhof- Placo de BAR-le-DUC,
deirpunkto de la ralio.
Kvar esperantistoj de la regiono de TROYES veturis is la
departementa efurbo,
ankam niaj amikoj de SAINT-DIZIER.
Post
la disdono de la
kovertoj, niaj partoprenantoj povis ekrespondi la kelkajn demandojn.
Unue,
ili malkovris la
urbon, ian malnovan kvartalon, iajn famkonatajn
homojn, la mar]alon OUDINOT,
Dukon de Reggio, la fratojn MICHAUX kaj Raymond POINCARE.
"
SARREGUEMINES :
B.T.S.
COMMERCE INTERNATIONAL :
Un
stage en
entreprises chinoises grâce à l'Espéranto :
Elève
d'Armand HUBERT,
responsable du groupe Espéranto de SARREGUEMINES, Violette
WALTHER, 21 ans, de
DIEMERINGEN, étudiante en B.T.S. Commerce International, doit
son séjour en
CHINE grâce au réseau Espéranto.
Effectuer
un stage de
neuf semaines en CHINE ne relève pas de la gageure pour une
jeune fille de la
trempe de Violette. Elle a déjà passé, en
97-98, une année scolaire au CANADA,
à TRAM, en NOUVELLE-ECOSSE, profitant d'une bourse du
Rotary-Club de COLMAR,
l'occasion
d'effectuer, avec la trentaine
d'étudiants de toutes nationalités, un tour complet
du CANADA. C'est que la
benjamine des cinq enfants de Charles et Anne-Lise WALTHER a la
bougeotte.
Après un bac S décroché, en 1997, au
Lycée de GUEBWILLER, après l'année au
CANADA, Violette a séjourné une année, jeune
fille au pair, à STUTTGART, tout
en suivant, par correspondance, des cours d'allemand en
Première Langue
Etrangère Appliquée à la Faculté
des Lettres de STRASBOURG.
De
retour chez elle en
Avril 1999, Violette s'inscrit en première année
Commerce International au
Lycée CASSIN de STRASBOURG. Elle suit, actuellement, des cours
de la seconde année,
envisageant de préparer le concours d'admission à
l'Ecole Supérieure de
Commerce, en vue de travailler, plus tard, dans l'import-export. C'est
dans le
cadre de sa première année de B.T.S., que Violette va
effectuer ses six
semaines de stage à lMulhouse-Esperanto'étranger, en CHINE ,
grâce au réseau Espéranto.
Elle
emboîte le pas de
sa maman :
"Maman
a pratiqué l'Espéranto. On ne peut
pas dire que je n'ai pas été influencée".
Violette a été confrontée , au
CANADA, à des problèmes d'échange avec les
étudiants de diverses nationalités.
Dès son retour, en Septembre 1.998, elle emboîte le
pas à maman, et s'inscrit
au cours du mardi soir dispensé par Armand HUBERT au Centre
Socio-Culturel de
SARREGUEMINES. Un apprentissage à l'Espéranto,
qu'elle poursuit à STUTTGART. Bien
immergée dans cette langue, Violette WALTHER participera au
congrès de HONGRIE
en 1999.
"Un
congrès
international Espéranto des jeunes était
programmé à HONG-KONG", explique
la représentante de l'Association Française
Espéranto-Jeunes. j'ai trouvé mon
stage en CHINE grâce à une annonce, trois lignes de
recherche d'emploi, dans le
magazine de l'association utilisant l'Espéranto à des
fins commerciales".
Et, voilà, Violette, cet été, à
CHANG-ZHOU, à quelque 80 km de SHANGHAÏ, au
service, d'abord, d'une entreprise d'Etat, puis d'une entreprise
sino-américaine.
Au
pays du Soleil
Levant :
"Beaucoup
de
Chinois parlent l'Espéranto. Sur ce plan, ils sont plus en
avance que nous !".
Un séjour au pays du Soleil Levant que sa famille a suivi,
à DIEMERINGEN, au
jour le jour, grâce à Internet, comme elle l'avait
déjà fait pour l'année
passée au CANADA. De retour de CHINE, Violette s'efforce de
reconstituer sa
cagnotte.
Ne
travaille-t-elle
pas que chaque samedi comme caissière au magasin U de
DIEMERINGEN. "Un
boulot étudiant". C'est que la jeune étudiante compte
encore vadrouiller
pour l'Association Espéranto-Jeunes. Cette fois, cela ne lui
coûtera pas cher :
le prochain congrès espérantiste est
programmé en 2001... à STRASBOURG !
Le
Républicain Lorrain
Vendredi
13 Octobre 2.000
FRANCA
SAMIDEANINO EN INIO
Framlino
Violette WALTHER, Vic-Prezidantino de
la Junulara Esperanta Franca Organizo, kontaktiis kun la
CHANGZHOU-a
Esperanto-Asocio per reto, kiam ]i laboris en la urbo
CHANGZHOU, JIANGSU-provinco.
\i aktive partoprenis lokan E°-aktivadon, helpis la
lokan E°- Asocion en
E°-instruado, en teknika kolegio, elementaj kaj mezgradaj
lernejoj. En la
ceremonio de fondio de la JIANGSU-a Esperanta Centro por
Infanoj okazinta en
YANGCHENG, Framlino Violette WALTHER konigis la E°
movadon en FRANCIO, kaj
preparadon de la 57-a U.K. okazonta en FRANCIO venontjare. \i
vizitis ankam
NANKINO-n, HANGZHOU kaj ZHENGJIANG, kaj, intertempe, faris
inter]anojn kun
lokaj Esperantistoj.
(
ZHANG CHANGSHENG )
WEEK-END
SPORTIF POUR LES ESPERANTISTES
"Task
Dispartigo","Kuirado","Pretigo
de la manilaro". Kesako ?. Est-ce un dialecte
pratiqué au bord du lac de
BOUZEY, om se sont donnés rendez-vous une trentaine
de jeunes pour un week-end
placé sous le thème du sport ?. Loin s'en faut. Il
s'agit, en fait, de
l'Espéranto, une langue pratiquée entre 2 et 10
millions d'espérantophones dans
le monde. Créée
au début du siècle,
et reconnue par l'U.N.E.S.C.O., l'Espéranto se veut une Langue
Internationale
de communication, explique Bruno, ancien Président de
l'association Espéranto
Jeunes "l'intérêt de ce mode de communication est qu'il
soit d'un
apprentissage aisé pour le
plus grand nombre de personnes de langue maternelle
différente, et qu'il soit
indépendant de toutes nations", poursuit-il. "Une centaine
d'heures
suffisent aux profanes, pour converser couramment, alors qu'il en
faudrait 2000
pour l'allemand et 1500 pour l'anglais", renchérit Philippe,
coordinateur
régional LORRAINE, et organisateur de la rencontre. C'est
ainsi que, muni de ce
"passeport universel", tout espérantiste peut librement
circuler à
travers le monde, et aller à la rencontre de populations
étrangères, sans buter
sur la barrière de la langue.
Et c'est
sans compter les nombreux "coups de pouce", que peuvent donner les
associations d'espérantistes à leurs jeunes
adhérents.
Grâce
à ce réseau,
Violette, une étudiante alsacienne en communication
internationale, est partie
en CHINE faire valider son stage pratique, avant d'assister, à
HONG-KONG, au
congrès mondial de l'association. Un moment d'échange
très riche entre 150
participants de plus de 40 nationalités différentes.
Forte
de cette
expérience, Violette s'est portée volontaire pour
l'organisation du prochain
congrès mondial, qui se tiendra à STRASBOURG.
En
sus de ce
rendez-vous annuel, les adhérents se retrouvent entre 4
à 5 fois au cours de
week-end placés sous le thème culinaire. Mais, cette
fois, la rencontre s'est
voulue plus sportive. Au programme :triathlon, canoë,
vélo , volley, planche à
voile, et, même, de la natation pour les moins frileux. Mais,
déjà, le feu
crépite dans la cheminée, et quoi de mieux qu'une
petite conversation en
Espéranto, pour se réchauffer...
La
Liberté de l'Est
3
Septembre 2.000
VIVO
DE LA FEDERACIO
STAGE
: l'ESPERANTO, LANGUE VIVANTE A VOLKRANGE
Créée
en mars dernier,
afin de fédérer les énergies individuelles
de ses membres, l'association "Espéranto
du Pays des Trois Frontières" vient d'organiser, à
THIONVILLE, l'un des
deux stages annuels des espérantistes de l'Est de la FRANCE.
Une
soixantaine de
pratiquants, venus d'ALSACE, de LORRAINE, mais également du
LUXEMBOURG et de
SARRE s'est ainsi retrouvée au Domaine de VOLKRANGE pour deux
jours d'études,
d'échanges et de loisirs partagés. Ils entendent
ainsi faire vivre au quotidien
cette Langue Internationale créée en 1887, et qui
devrait être "l'une des
deux composantes du bilinguisme du XXIème siècle",
pour reprendre le vSu
de M. Claude GACOND, celui-là même qui a
animé durant trente ans une émission
en Espéranto sur Radio Suisse Internationale.
Avant
de s'immerger
dans l'ambiance conviviale de VOLKRANGE, ce citoyen suisse avait
animé, la
veille, une conférence organisée par des parents
d'élèves, au Lycée
Saint-Pierre Chanel de THIONVILLE, sur le thème de l'EUROPE et
du bilinguisme,
à partir de l'exemple suisse.
Fort,
pour l'instant,
d'une dizaine de membres actifs, "Espéranto au Pays des Trois
Frontières"
devrait, désormais, pouvoir multiplier les rendez-vous au
Domaine de VOLKRANGE.
Sont ainsi déjà, pré-programmés la
réunion de l'Association Nationale des
Cheminots Espérantistes en Mars-Avril 2001, et celle de
l'Association
Internationale Espérantophone S.A.T.-Amikaro en 2002.
Voilà qui contribue à
donner un sacré moral au Président thionvillois, M.
Bruno HENRY, à la cheville
ouvrière du stage de VOLKRANGE, Mme Catherine GALLEGO, ainsi
qu'à Mme Claude
NOURMONT et M. François-Xavier GILBERT, respectivement
Présidente
d'Espéranto-FRANCE ( mille membres cotisants ) et
Président d'Espéranto
FRANCE-EST.
Le
Républicain Lorrain 17 Octobre 2000
48-a
Stao de Parolata Esperanto en VOLKRANGE
THIONVILLE ( 57 )
La
Orient-Franca
Esperanto-Asocio eestis sian amtunan
kunvenion en kastelo de VOLKRANGE. Tiu
48-a stao okazis la 14 kaj 15-ajn de Oktobro. La grupo de la
"Triland-limoj"
en THIONVILLE bonvenigis dekseson da partoprenantoj en la "Domaine de
VOLKRANGE", en maljuna domo de la XIX-a jarcento
irkamita de plurhektara
bieno. Ariis
samideanoj el GERMANIO,
LUKSEMBURGO, SVISIO, FRANCIO. La hotelo, krom siaj komfortaj
ambroj kaj
salonoj ofertas ankam bonkvalitajn menuojn.
Tiu
agrabla etoso
favoris la studeman celon de la renkontio. Atenteman
amskultantaron informis
prelego de Catherine GALLEGO pri la trilima lando historie kaj turisme.
Tiu
regiono
ampleksanta parton de LUKSEMBURGO, de GERMANIO kaj de FRANCIO ja
travivis
tumultajn jarcentojn da interbataloj, militoj kaj dispartigoj.
Praktikan
ekkonon pri
ties historio kaj arkitekturo spertis aro de staanoj,
vizitantaj la urbon
METZ, diman an posttagmezon. Nuntempe, kiam emropeca
paco kvietigas la
regionon, reaperis la subtavola, iam vivanta lingvo, la
franka.
La
temojn de
plurlingvismo kaj de toleremo substrekis la kantista duopo
"Mani5o",
t.e., Manfred POHLMAN ( germano ) kaj Jo NOUSSE ( franco). "Mer sengen
iwer d'Greznzen", "ni kantas trans la limoj", titoliis ilia
sabat-vespera koncerto.
Post
ilia prezento de
francaj, germanaj, frankaj, okcitanaj kaj esperantaj kantoj, ili
substrekis la
isnunajn historiajn kutimojn de perforto kaj de reciproka
malaprobo.
(
Preteratente, notu,
ke "Mani5o" estas devojigo de la franca defend-linio
kontram GERMANIO
: Ligne MAGINOT , kiu kostis miliardojn, kaj neniel utilis.
"ar
naskis min
la ventro de Emropo,
karnoza,
vorega de
l'kolorioj kaj animoj,
anim'kaj
mizerkomercistoj
in
senkorigis senfina
la apetito".
(
Trans-Emrop Express
)
Ageme,
studeme,
pristudis Esperanton trideko da aliantoj en la kursoj,
gviditaj de Gilbert
STAMMBACH, Edmond LUDWIG, kaj Roland CUENOT. Prizorgis amplesan
Libro-Servon
Madeleine DE ZILAH kaj Jean-Luc THIBIAS.
Efike
taskis ankam la
enerala Asembleo de la regiona asocio, diman on post
la 10-a, sub la gvidado
de François-Xavier GILBERT antam 20 partoprenantoj.
eestis
ankam la
Prezidantino de U.F.E., Claude NOURMONT kaj la agema svislanda amiko
Claude
GACOND.
La
L.K.K. Kaj la
staanoj honoris la memoron de forpasinta S-ro Jean-Paul
COLNOT, kreinto de la
Esperanto- Asocio de la regiono. La honorsalono estis nomigita
"Jean-Paul
COLNOT".
Stampas
la
esperantistajn emoj tiuj pliaj versoj de Trans- Emrop-Express :
"Kiel
arbo naskiis mi
kun
radikoj ielemaj...
Pa]as
mi tra iuj translimegoj
parolante
iam kun najbaroj,
ser ante
vortojn de trans-barilegoj,
Ekfalas
jam multaj kapomuroj".
Redaktis
Armand HUBERT
enerala
Asembleo de la Orient-Franca Esperanto-
Asocio (15-an de Oktobro 2000)
La
Prezidanto
malfermis la kunvenon per bonvenigaj vortoj, kaj, tuj, rememoris la
forpason de
S-ro Jean-Paul COLNOT, Vic-Prezidanto de la Asocio, kaj kreinto de la
Esperanta
movado en Orienta FRANCIO.
La
eestantaro honoris
ties memoron per duminuta silento.
J.E.F.O.-ano
en la
Komitato : Philippe RIEUNAU estas mandatigita de Esperanto-Jeunes
partopreni la
estraron de JEFO- Asocio. La .A. Akceptis lin en la komitaton.
Honorigo
al S-ro Roger
DEGRELLE : Roger DEGRELLE kreis la Libro-Servon, kaj, de multaj jaroj,
prizorgas ties ri igon. Nome de la regiona grupo, la
Prezidanto donacos al li
du librojn.
La
PerKorespondan
Kurson prizorgas Roberto KUENY, kiel kunordiganto kaj distribuanto.
ia kosto
350 F.
J.E.F.O.-a
agado :
J.E.F.O.-anoj aranos printempan montaran semajnfinon en la
VOGEZOJ. Ili petas
pri subvencio, por ke i estu alirebla al gestudentoj.
Por
la organizado de I.J.K. 2001 en STRASBURGO, la L.K.K. petas pri helpo
de
tradukistoj kaj gvidantoj el la regiona grupo.
Tiu
L.K.K. enkalkulas
kvar J.E.F.O.-anojn de ELZACO-LORENO : Philippe RIENAU, Violette
WALTHER,
Florence kaj Emmanuel DESBRIERES.
Ekspozici-materialo
pri Esperanto : Novan ekspozici-materialon prezentis Armand HUBERT.
i entenas
8 panelojn ( 50 X 70 ), kaj titolias "l'Espéranto,
une langue, un choix
humaniste". i estos disponebla al regionaj grupoj post
Januaro 2001. ( Nuntempe,
tiu materialo, kiu pritraktas lingvo-problemojn kaj Esperanto-n estas
prezentata en Universitata Biblioteko de ARRAS, fare de Edmond PLUTNIAK
).
Proksima
praktika
stao : La Esperanto-grupo de MULHOUSE invitas al la 49-a
Praktika Stao de
parolata Esperanto la 20-22-ajn de Aprilo 2.002.
KUNSIDO
KOMITATA JE LA 10-A DE
OKTOBRO 2000
La
Komitato remandatigita de la enerala
Asembleo por la jaro 2000 / 2001 estas jena :
Estraro
: François-Xavier GILBERT, Prezidanto
Edmond
LUDWIG, unua
Vic-P.
Philippe
RIENAU, dua Vic-Prezidanto
André
GROSSMANN, kasisto
Armand
HUBERT, Sekretario
Roger
DEGRELLE, Libro-Servo
Pol
DENIS, redaktoro de "La Informilo"
Robert
KUENY, delegito pri la P.K.K.
Jean-Luc
THIBIAS, help-kasisto kaj delegito e
la Libro-Servo.
Asesoroj
: Emmanuel DESBRIERES, Claudy
DEMONGEOT, Catherine GALLEGO, Bruno MASALA, Gilbert STAMMBACH.
Monhelpo
: La Komitato decidis pri subvencio is
2000 F. al montara semajnfino, organizonta en printempo 2001, fare de
regionaj
J.E.F.O.- anoj.
VIVO
DE T.E.J.O.
STRASBOURG,
ville-phare de l'EUROPE... ville-accueil en 2001 de la Jeunesse
Espérantophone
Mondiale ( kovrilpao )
Dans
le droit fil de
la décision du Conseil de l'EUROPE et de l'Union
Européenne avant Octobre 2001,
première année du troisième
millénaire, "Année Européenne des Langues",
le thème débattu au cours de ce congrès
s'intitulera "Le plurilnguisme en
EUROPE, comment en assurer le succès".
Après
HONG-KONG, cet
été, T.E.J.O.-Tutmonda Esperantista Junulara Organizo
a choisi à dessein la
cité alsacienne, pour délivrer un message dynamique,
appelé à attirer
l'attention du public sur une discrimination linguistique flagrante
dans les
relations inter-Etats, discrimination qui perdure, et ne peut que
s'amplifier,
sur le plan européen, en particulier, avec l'arrivée
de nouveaux pays candidats
à l'Union.
Les
jeunes
espérantophones sont, plus que jamais persuadés, que,
si l'adoption de
l'Espéranto en tant qu'instrument d'intercomunication ne peut
que contribuer à
la disparition d'un "racisme linguistique" bien réel, elle
assurera,
de surcroît, la pérennité et la
vitalité de chacune des langues, même
minoritaires.
RAPORTOJ
NEFORGESEBLA
LITOVIO
Mia
tria admiro estis
por la erizarboj... Tiom fajnaj, tiom elegantaj, tiom
frukto-ri aj malgram
malgranda alto, tiom amikaj al la homoj, ne mokante ilin pro
neatingeblaj
fruktoj ; ili ojigis miajn okulojn... kaj mian stomakon !.
Ankam en POLLANDO,
bovinoj, cikonioj kaj erizarboj iom parencas, same la
agrikultura pejzao.
Pla is
al mi la maro
en PALANGA, la ri egaj muzeoj, la belaj monumentoj, antikvaj
kaj modernaj, la
artaj originala5oj en urboj kaj en simplaj domoj.
\ajnas, ke iu litovo estas
artisto... Litovoj iam faras pli ol mezan verkaron, ili
rafinas, rafinas, kaj
neniam kopias kiel ]afoj...rafinas en kuir-arto, rafinas en
amikeco kaj
gastigemo...
Eble,
mi kontaktis la
plej interesajn, kiuj kontaktigis al mi la plej interesajn ?.
En
tiu restado, mi
efe renkontis Esperantistojn, al kiuj mi ]uldas
miajn plej feli ajn momentojn.
Imagu... mi iris de festo al festeno, mi jam povis paroli Esperanto-n
issate
kun miaj gastigantoj, sed, plie, ni estis invitataj e
iuj esperantistaj
familioj, kiuj kuiris mana5ojn tiel bonajn kiel la
konversaciojn...Duobla
plezuro !.
Kion
diri pri la
renkonto de lokaj kaj najbaraj Esperantistoj ( PANEVEZYS + SIAULAI ).
Almenam
tridek personoj eestis, des pli ke, samptempe, kiel min,
honoris la klubanoj
alian gaston, la svedon Gunnar OLSSON. Post la renkonto, ni iris kune
trinki
kaj mani en kafejo... Poste, la litovoj kantis plurajn belajn
esperantajn
melodiojn, inter kiuj la "preskam nacia himno", kiu
titolias "Litovi,
Litovi". Tiu kanto iis rezista simbolo dum la soveta periodo.
Tre bele,
emociige, ili kantas. E la kelnero de la kafejo
"]toniis" kun
feli ega vizao dum la kanto !.
Poste,
Anastazia
vizitigis al mi la urbon. Pri tiu evento, aperis artikolo en la urba
gazeto,
sed la samideanoj bedamris, ke la decidantoj de tiu
5urnalo tiom reduktis la
senditan tekston. Kion diri pri la kvaropo Palmyra, Anastazia, Algis
kaj mi,
kiuj, invititaj e Palmyra, dum la tuta tago, babilis
esperantlingve sen unu
minuto de interrompo, apud bona fajro dum la sen esa pluvado.
Neimagebla
tago !.
Kiel
elvoki la "maneblan
krokodilon", bakita de Amgustina, kaj manata en la
komuna renkonto de la
Junularo-Klubo de PANEVEZYS... En malgranda dometo, kvazam
infan-domo, premitaj
unuj kontram la aliaj sur du benkoj, ni oje
manis tiun simbolan korkodilon...
por
ke i pereu !. Post la mortigo de la
bongusta besto - el brio a pa]ta5o plenigita
je speciala salata far o - ni ne
plu rajtas paroli alimaniere ol Esperante !. irkam
dekdu bonaj esperantistoj
partoprenis en la "detruo" de la samro.
Kiel
raporti pri tiu
afabla viro de \IAULIAI, kiu gvidis nin tra la tuta urbo,
aldonante mil
detalojn pri ia historio kaj pri la eventoj, kiuj instigis al
kreado de
simbolaj monumentoj...
Imagu,
ke nia gvidanto
sukcesintis peti de la laborestro iom da libera tempo dedi ita
al ni !. Kion
aldoni pri Vincas, universitata
profesoro pri juro kaj Esperanto, kiu loas en mizera
apartamento, kaj, kiu
tiom varme gastigis nin ?.
Pri
Rolando kaj
Odrone, juna esperantista paro, bredanta meleagrojn en kamparo, paro
kiu tion
afable gastigis nin por vespermano... iuj
simpatiaj, iuj interesaj...
Koncerne
VYTAUTAS, li
ne nur gvidas kursojn de Esperanto en gimnazio -
salajrita taskso - sed ias plue lerta
masaisto !. Mi ja
spertas, de kelkaj monatoj, doloron en la dekstra brako, mi provis sen
domao
lian kurac-arton !.
Mi
aludos la
ne-esperantistojn, kiuj provis komuniki al mi afablajn sentojn per
gestoj, am
per kelkaj vortoj en la franca, en la angla, am e
per afabla kiso de mano -
jes, tion mi spertisen POLLANDO !... Al tiuj amikoj, mi provis direkti
kelkajn
vortojn en ilia nacia lingvo. En POLLANDO, mi nur kapablis diri
"is
revido" kaj "komplimentojn !", en la litova lingvo, mi ri igis
mian vortaron : "Bongusta, interesa, bela, iomete finita, bonan tagon,
dankon, dolora, granda, preta...". Miaj klopodoj tiucele tre
pla is al la
lokanoj. Al la Poloj sufi is, ke mi penege klopodis elprononci
la nomon de ilia
Prezidento "Aleksander KWASNIEWSKI", kaj iuj eksplodis en
ridoj !.
Sed tio estas nur detalo...
Kio
profunde restos el
mia vojao ?. Certe, pli da ligoj al la familio de Algis, kaj,
reciproke, sed
ne nur... Mia vizito al la du landoj instigis min al pluraj kunvenoj,
al
projektoj por estonteco. Kiam mi reiris FRANCIO-n kun la familio de
Algis, mi
okazigis similajn aranojn, ankam partoprenis kun la
litovoj al renkonto de "Natur-Amikoj"
kun Manette, same en VALENTIGNEY kun Rolando.
Nuntempe,
mi damre
estas en mia somera plenumigita revo ... Kio estos estonteco ?. Mi
esperas in
plu vivanta, kia iis mia tuta aventura kaj amika somero.
Ginette
MARTIN 88290 SAULXURES-sur-MOSELOTTE
MALBORK,
URBO KUN 5 ZE-oj
MALBORK, sude de GDANSK en POLLANDO, estas fama urbo pro
plej granda
brika kastelo en ElROPO el temtona epoko. La 11-an de
Junio, ni veturis tien
lam invito de lokaj esperantistoj. En tiu tago, okazis jubileo
de la urbo
MALBORK, kaj inamguro de ZAMENHOF-monumento.
Iom
ekster la urbo, estis organizita granda festo kun diversaj kant-grupoj,
orkestroj antam multnombra publiko.
Partoprenis al tiu festo, ankam, folklora grupo
"Aragon" el
VALENCIO en HISPANIO.
S-ro
Edward KOSYRA, tre aktiva kaj dinamika Esperantisto, sukcesis venigi
tiun
grupon ( tuta amtobuso ) pere de Esperanto. La diversaj dancoj
de tiu grupo
estis prezentita en Esperanto, kaj tradukitaj al la pola, fare de
Barbara
PIETRZAK de Pola Radio. Post la prezentado, ni veturis al iu placo, por
inamguri ZAMENHOF-monumenton.
En
eesto de reprezentantoj de urbaj instancoj kaj de estraranoj
de Pola
Esperanto-Asocio estis inamgurita monumento pri la kreinto de
la Internacia
Lingvo, D-ro Ludoviko ZAMENHOF. Solenan malkovron de monumento plenumis
Prezidanto de la urbo Mieczyslaw GUTOWSKI kun akompano de
Vic-Prezidantino
Danuta STANEK-GUTOWSKA. La solena5on partoprenis,
ankam, Prezidanto de P.E.A.
Stanislaw MANDRAK, estrarano de P.E.A. Jerzy WALASZEK, kaj
efredaktorino de
Esperanto-sekcio - Barbara PIETZAK. Apude staris memor-]tono
pri
Esperanto-kverko de Paco, plantita komence de majo 2000. Krome,
ankam troviis
tie granda Esperanto-stelo, farita per multaj blankaj ]tonetoj
sur verda
herbejeto. Por la inamguro, iuj kantistoj de la grupo
"Aragon",
gvidata de konata hispana Esperantisto Amgusto CASQUERO,
amdigis siajn vo ojn
per Esperanto-kantoj. La 3 Z-E-oj trovias en nova kvartalo,
placo kun nomo
ZAMENHOF-Placo.
Apude,
ekestos ankam Esperanto-skvaro. Entute, estis tie 5 Z-E-oj,
dank' al la
klopodoj de S-ro Edward KOSYRA, kiu estas vere gratulinda.
En
la posta tago, ni estis invititaj partopreni ekskursojn al la grupo.
GDANSK
estas tre bela urbo, kun bele renovigitaj kvartaloj lam la
aspekto de antam la
dua mondmilito. Revene ni ankam iom vizitis la kastelon de
MALBORK. Multajn
dankojn al S-ro KOSYRA, kiu afable gastigis nin.
André
GROSSMANN